1. Wette, het dorp waar iedereen weg wil.

Amy lag op haar bed, ze keek naar buiten.
Alle huizen waren precies het zelfde, volgens de wet ingericht, en
alle tuintjes waren netjes en strak zonder ook maar een uitstekend grassprietje.
Haar ouders hadden geen tuintje, ze vonden het te veel werk om het elke dag bij te houden.
Ze hadden ook geen tijd om het tuintje volgens de wet te houden dus kozen ze maar voor
een plastic tuintje die er strak en netjes uitzag.
Amy vond Wette een vreselijk dorp, ze wou weg uit Wette.
Alleen 1 van de regels was: Wie vertrekt uit Wette moet eerst een hoog bedrag betalen
aan de gemeente voordat hij of zij weg mag. Anders zou iedereen vertrekken behalve de regelmakers.
Die waren stinkend rijk door al die boetes van de mensen die per ongeluk weer een regel hadden overtreden.
Amy haar ouders waren al jaren aan het sparen, maar telkens als ze er weer bijna waren kregen ze weer een boete binnen.

Amy haar wekker ging. Het was half 8, dan mocht niemand meer in bed liggen.
Er was geen school meer alleen maar een digitale les die iedereen thuis volgde.
Anders zouden ze kunnen kletsen onder de les. Nu zat iedereen alleen in een speciaal kamertje
met geluiddichte muren en maar 1 stoel en een schrift op een tafel.
1 van die stomme regeltjes van Wette weer.

Amy sprong uit bed. Ze wou haar ouders niet belasten met nog een boete.
Ze had deze weel alweer een regel overtreden, er zat een gat in haar sok en die had een
regelmaker gezien. Hoppa het spaarpotje weer leeg. Ze hadden een boete van 500 euro gekregen en haar broer werkte ook niet echt mee. Hij was 16 en verliefd. 1 van de grootste boetes stond daar op. Je mocht niet onder de 18 jaar verliefd worden, dit zou alleen maar op gebroken harten en boze ouders neerkomen.
Maar haar broer Joss en zijn geheime liefde Katy waren onafscheidelijk.

Ze waren smoorverliefd en elke week kwam er wel weer een boete van:
- te dicht naast elkaar gelopen
- Te laat op straat met zijn tweeen
en die dingen, maar ze waren nog nooit betrapt op verliefdheid, en dat was maar goed ook.
Die boetes waren torenhoog! Dan zou er niet genoeg geld zitten in het spaarpotje en zou hij de bak in moeten.

Amy liep de trap af met het voorgeschreven jurkje aan met de voorgeschreven sokken en schoenen en haar haar in twee vlechtjes die perfect waren.
Ze at wat ze elke ochtend moest eten: een appel en een salade die net bezorgd was door de regelmakers.
Ze at het op en liep zonder te praten ( dat mocht ook niet voor 12 uur) naar het klaslokaal en ging zitten.
De tv ging aan en keek haar aan, ze was net op tijd. De regelmaker op het scherm controleerde haar kleren en haar en vroeg wat ze gegeten had. Ze antwoordde zoals elke ochtend: een salade en een appel.

De regelmaker gaf haar wat sommen en zinnen op en ze ging aan de slag.
Zo zag elke ochtend van haar eruit en het zou nooit veranderen...