De dagen, en de verhalen van haar vriendinnen, gingen voorbij, zonder dat er iets veranderde voor Anneleen. Overdag moest ze haar vriendinnen aanhoren en 's avonds schreef ze haar eenzaamheid van haar af in haar dagboek. De dag waarop deze routine veranderde begon zoals elke andere dag, met één klein verschilletje. Die ochtend vergat ze haar gsm thuis. Pas tijdens de middagpauze, toen ze snel even wou kijken hoe laat het was, besefte Anneleen dat haar gsm nog op haar kamer lag. Erg vond ze dat niet echt, overdag kreeg ze toch geen berichten. Toen ze 's avonds na school thuiskwam , zag ze haar gsm liggen op haar nachtkastje :'1 nieuw bericht.' Ze was een beetje nieuwsgierig, want haar vriendinnen stuurden over het algemeen maar in het weekend. Als ze iets te zeggen hadden, deden ze dat op school. Ze duwde op lezen:'Hey Anneleen, je kent me niet en ik heb je nummer via via weten te bemachtigen. Vind je het erg als ik eens goeiendag kom zeggen op school? Groetjes B.' Anneleen was heel nieuwsgierig, want ze kende inderdaad niemand wiens naam met een B begon. Haar moeder Brenda natuurlijk wel, maar dat zou al te absurd zijn. Ze wist niet goed wat ze ervan moest denken, maar was wel een beetje nieuwsgierig. Ze twijfelde over wat ze moest antwoorden en hield het dan maar kort:'Geen probleem, doe maar.Anneleen'

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen