Sleep tight, darling. 2*

‘Vroeger was dit mijn kamer, weet je.’ Tom’s verschijning zat op de vensterbank en volgde al mijn bewegingen terwijl ik me installeerde in mijn kamer en mijn kleren ophing in de kast. De meisjes waren allemaal in de huiskamer gaan zitten en ik bleef als enige over in de kamer.
‘Ik dacht dat dit altijd een meisjeskamer is geweest?’
‘Nee, toen ik hier nog was sliep ik in deze kamer. Heel mijn schoolleven.’
‘Wat toevallig!’ merkte ik enthousiast op. Ik keek even om om zeker te zijn dat niemand toeschouwer was van mijn gesprek met een denkbeeldige geest. Oke, hij was dan niet zo denkbeeldig, maar ookal zou iemand anders hem kunnen zien, het zou niet bepaald een aardige reactie uitlokken aan degene die hem gezien zou hebben.
Ik ging op mijn bed liggen, helemaal uitgeput na een lange reis en betekenisvolle blikken van de andere kant van de tafel. Tom sprong van zijn vensterbank en stapte geluidloos naar mijn bed toe waarna hij mij zorgvuldig instopte en me op mijn voorhoofd kuste.
‘Slaap zacht, lief.’
‘Slaap zacht, Lord Voldemort.’
Hij lachte zacht. ‘Je weet dat ik niet slaap.’ Hij tastte onder de dekbed naar mijn hand en voelde aan zijn ring die aan mijn wijsvinger zat. Hij wou altijd zeker zijn dat ik hem nog droeg terwijl ik hem nooit afdeed.