24.

rose pov:

we lopen terug door het bos. en ik vertik het om naast embry te lopen. die eikel beweerd dat hij mijn leven heeft gered. pff echt niet ik kon het prima alleen! maar toch was ik blij dat ze terug kwamen. dat mens maakt me bang. ik heb jacob zijn arm vast want ik vertrouw hun niet. wie weet lopen ze weer weg! we komen aan bij sam zijn huis. wacht sam zijn huis. ik mocht mee naar jacob? "wat doen we bij sam?" zeg ik en kijk in de ogen van jacob. "nou we moeten het hem eerst vertellen wat er is gebeurt." "ik ga daar niet binnen!" zeg ik dreigend. "je zal wel moeten anders blijf je buiten!" zegt hij en trekt me mee. net voor de deur van het huisje stop ik met wandelen. "kom je nog?" vraagt jacob die net door had dat ik niet meer naast hem liep. ik schud wild met mijn hoofd. "dan zal ik je maar naar binnen sleuren. hij neemt mijn arm vast en begint te trekken. maar ik hou stug vol. ik trek terug zodat hij geen enkele beweging in me krijgt. hij begint harder te trekken en mijn voeten glijden over de grond. plots laat ik me net voor de deur op de grond vallen. jacob kijkt me verbaast aan. "waarom doe je dat nou?" "ik zie toch dat ik niet naar binnen ging." ik ga in kleermakers zit zitten en kijk jacob glimlachend aan. hij schud zijn hoofd en zegt "dan blijf je maar hier in de koude!" hij keert zijn rug naar me toe en loopt naar binnen. binnen hoor je hard gelach van de andere jongens.

na een tijdje heb ik het vreselijk koud. ik sla mijn armen om me heen maar ik krijg geen beetje warmer. "JACOOOOOOB!" roep ik zo hard ik kan. jacob opent de deur kijkt me glimlachend aan. "ik heb het koud!" zeur ik. "dan moet je naar binnen komen!" "ok!" ik wil recht staan maar mijn benen zijn bevroren en ik krijg ik bijna geen beweging in. jacob was al terug naar binnen gelopen. "JACOOOOOOOOOOOB!" roep ik terug. weer komt jacob voor me staan. "ik wil naar binnen!" "sta dan recht!" zegt hij dom. "kan ik niet!" "waarom niet?" "mijn benen zijn bevroren!" zeg ik droog. jacob begint hard te lachen en valt bijna op de grong van het lachen. "dat is niet grappig!" "ooh jawel echt wel!" "kom je me nog helpen?" zeg ik en kijk hem boos aan. "ja ok!" hij neemt me arm vast en trekt me traag recht. mijn benen doen echt pijn. ik wil stappen maar val recht in de armen van jacob. hij heft me op en draagt me naar binnen.

zou graag reacties krijgen! <3