4. Wolf (2)

“Zara?” ik hoorde snelle passen in mijn richting komen. “Zara, alles goed?” zei een ongeruste mannenstem.
“Best” zei ik kortaf.
Nu kon ik toch niet langer mijn ogen gesloten houden, ze wisten dat ik wakker was.
Traag opende ik mijn ogen. Het felle licht prikte. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en wreef er even in.
Een warme hand drukte op mijn voorhoofd.
“Ik denk niet dat ze koorts heeft” zei de ongeruste mannenstem.
Dit keer opende ik mijn ogen volledig. Verbaasd staarde ik de kamer rond. Dit was niet mijn kamer, dit was zelfs niet mijn huis.
Ik keek naar Mitch die naast me zat met zijn hand op mijn voorhoofd en vervolgens gleed mijn blik naar alle ongeruste ogen die op mij gericht waren.
“Is er iets gebeurd?” vroeg ik. Mijn stem was schor en het deed pijn om iets te zeggen.
“Er is niks gebeurd Zara, hou je maar rustig” zei Nick toen hij me weer neerdrukte ik de zetel.
“Wat?!” Mitch sprong overeind en keek met zwarte ogen richting Nick. “Er is niks gebeurd?!” Mitch stapte dreigend naar Nick toe en balde zijn vuisten.
Nick bleef echter rustig op zijn plek staan. “Nee er is niks gebeurd” zei hij kalm.
Mitch gromde kwaad en begon hevig te trillen.
“Rustig Mitch” zei Alex kalmerend, maar Mitch had er geen oren naar. Hij gromde alleen maar luider en het leek wel of hij uit elkaar ging trillen.
“Ga naar buiten” zei Nick dwingend, maar nog steeds rustig.
Mitch snoof verslagen en stampte met grote passen naar de buitendeur.
Nick knikte, waarop Alex rechtsprong en mee naar buiten ging.
Ik keek met een vragende blik naar Nick, maar die schudde enkel glimlachend zijn hoofd. Ik besloot dat het geen zin had om erover door te vragen, zeker niet tegen Nick. Dus ik besloot van onderwerp te veranderen.
“Waar is Rody?” vroeg ik. Ik had hem immers niet in deze kamer gezien, terwijl hij nochtans steeds in de buurt van Alex en Mitch was.
“Rody is naar huis” zei Nick kalm. “Hij voelde zich niet… Lekker.”
Ik trok een wenkbrauw op, maar opnieuw schudde Nick glimlachend zijn hoofd. Ik trok mijn neus op en kneep mijn ogen tot spleetjes.
“Jij bent veel te nieuwsgierig, dat is niet goed voor je” zei hij terwijl ij me opnieuw plat in de zetel drukte. “Rust nog maar wat uit. Yentl is in de keuken, dus als je iets nodig hebt, roep je haar maar.”
Nick stelde zich recht zonder mij nog aan te kijken en ging toen, net als Mitch en Alex, naar buiten.
“Yentl?” mompelde ik. Ik had echt geen flauw idee wie die Yentl was en nu vertrouwde Nick mij toe aan haar?
Ik klauterde overeind in de zetel en liet het deken om mijn schoot vallen.
“Blijven zitten jij” zei een warme, vriendelijke stem.
Ik keek op en staarde in de donkerbruine ogen van een jonge vrouw.
“Ik ben Yentl” zei ze terwijl ze naar me toe stapte met een tas in haar hand. Dwingend stak ze de tas onder mijn neus en ik kon niet anders dan het aannemen. Ik sloot mijn handen om de warme tas heen en snoof de aroma’s op. Warme chocomelk was een van mijn favorieten.
“Zara” zei ik terwijl ik in de tas blies.
Yentl zette zich neer naast mij op de bank en glimlachte warm. “Vind je het erg als ik erbij kom zitten?” vroeg ze.