Twijfels in je hart

Niet alleen de kou van buitenaf is in mijn botten gedrongen,
maar ook van binnenuit. Hier zit ik dan op mijn stoel in de keuken, naar achteren leunend, niet echt een houding wat je zou verwachten van iemand die fysiotherapeut wil worden, gezien het slecht is voor je rug.

Ook de lucht ziet er zo koud uit, gevuld met zwarte vogels die een kring maken rond de wijk waarin ik woon. En dan de kale bomen er om heen. Ergens mis ik gewoon de vitamine Z, al was die de dag eerder er wel genoeg, maar ook toen kroop de kou van buitenaf binnen, en in de avond van buitenaf, maar ook van binnenuit. Wanneer er geen storm is voorspeld of regen door de weervoorspeller, dan komt dat vaak ook niet. Maar waarom weet je vaak niet of er een storm of regenbui zal komen.

Eigenlijk was er in mijn hart al een tijd van stilte voor de storm, En nu laait de storm op, inclusief mijn bezorgdheid ergens. De vraag is namelijk, wat ik wil doen voor mijn toekomst. Blijf ik bezig zoals ik nu doe, of ga ik er voor vechten?

Het antwoord door velen gegeven zal natuurlijk, vechten, zijn. Maar wat als geen enkel vezel meewerkt? Dat je dan daar zit, voor die saaie boeken, en toch maar de andere bronnen van verleiding opzoekt? Mijn hart weet dat ik moet leren voor de toekomst, de laatste etappe afmaken. Want als ik blijf hangen in mijn toekomst dan wordt het helemaal vreselijk.

Het is ergens allemaal gewoon één grote sleur.

In het leven kom je vaak ook kruispunten tegen van weerbuien, bijv. sneeuw en onweer tegelijkertijd. Wat voor keuzes moet je gaan maken? Zal het de goede keuzes zijn? Of kiezen we misschien expres voor de foute keuzes? Wel is het zo dat keuzes gemaakt moeten worden, en niet uitgesteld kunnen worden, in feite is het zelfs wanneer we de beslissing uitstellen, we al een beslissing nemen.

Hoe komt het eigenlijk dat de tijd je verandert? Wat als je eerst vaak heel pienter bent, en later gewoon de interesse ergens gewoon voor verliest? Of dat je misschien eerst heel aardig bent en daarna bitter wordt? Of andersom.

En wat met de twijfel? Wat als we bij onze keuzes niet weten wat voor resultaat er zal zijn? Meestal weten we wel dat de gevolgen van iets wat je besluit als een soort 'geheim' zal zijn, tot de moment zelf, en je weet wat de gevolgen zijn. Maar wat als er 50% kans is op dat je valt en 50% kans dat iets goed gaat? Of dat aan alle keuzes wel een haakje aan zit? Welk haakje neem je dan? Waarvan je denkt dat het de beste zal zijn, beslissing met je hoofd, of neem je een besluit waarvan je denkt dat het beste is met je hart? Of twijfel met personen? Velen zullen denk ik wel weten hoe het is om niet te weten of te kunnen voorspellen hoe de ander denkt, bijvoorbeeld wanneer iemand iets vraagt? En je weet dat geen enkel antwoord je geeft goed kan zijn?

Twijfel is iets verradelijks, hoe kan je er voor zorgen dat je twijfel weggaat? Dat er geen of goede gevolgen zijn, maar natuurlijk niet iets wat je zelf niet wilt. Maar waarom is het vaak niet mogelijk om een goed gevolg te bereiken? Of dat je een 2e gevolg krijgt van iets, dat de eerste gevolg iets fijns is, en de 2e gevolg juist nadelig. Heet dit balans? Balans van het leven? Oerkrachten?

Wie zal het weten...