Foto bij It wil get harder, mutch harder 6.2

Hoi hoi nieuw deel
ik wil eigenlijk al het hele weekend plaatsen maar. er komt elke keer wat tussen
En nou moet twilightgek wel verder schrijven want ik zeg allemaal haar verhaal over de Hongerspelen lezen.Ze is nog niet zo ver maar dat verhaal word echt helemaal geweldig.

He eerste wat deze mulitanten vogel tegen zouden komen was het kamp van onze tributen. Ik wist niet waar ze voor gemaakt waren? Dood en verderf zaaien of gewoon de tributen verzwakken. Maar toen ze boven Jayden en Demian rond cirkelde. Krast de waarschijnlijk de leider van de groep. Demian had het gehoord. Maar wist niet waar het vandaan kwam, tot hij besefte dat het uit de lucht kwam en keek naar boven. Een groep van zeven beesten begonnen aan een snoekduik naar beneden, recht op Jayden af. Die in de voorraden naar iets aan het zoeken was.
“Jayden, kijk uit!!!” riep Demian. Hij schrok keek eerst naar Demian en toen de lucht in. Nog net op tijd kon hij wegduiken voor de vogel die aanvalde. De mulitant nam een rugzak in zijn poten en steeg weer op.
De andere landen bij de voorraad spullen en scheurde rugzakken open. Ze vraten alles op wat eetbaar was. “Wat is hier aan de hand?” vroeg Quirron die aan kwam rennen met Sloan op haar hielen. “Ze kwamen uit het niets en vallen onze voorraden aan,” zei Demian. Toen regende het spullen. De mulitant die de rugzak mee de lucht in had genomen had hem kapot getrokken waardoor het eten en andere spullen er uit kwamen vallen. Zonder maar ook maar iets te zeggen rende Sloan op de vogels af en begon te schreeuwen. Ze probeerde ze weg te jagen. “Sloan, kom terug!!!” riep Demian een beetje met paniek in zijn stem. Sloan luisterde niet en ging gewoon verder. Maar de mulitanten bleken niet echt onder de indruk te zijn van Sloan en gingen gewoon verder waar ze mee bezig waren. Sloan probeerde ze op allerlei manier te verjagen. Een van de vogels leek haar op te merken, en hupte haar kant op. Jeetje ze waren echt groot. Het beest kwam tot haar heupen. Ook al had ik niet het idee dat deze besten moord lustig waren. Ze kwamen de boel wel op stang jagen. Ze waren hier om de tributen te verzwakken. Het beest stopte precies voor Sloan. Die allerlei gekke bewegingen aan het maken was om de mulitanten te verjagen. Was deze mulitant ver plan om Sloan iets aan te doen?
De vogel keek een beetje raar naar Sloan en kraste. Ze stopte met schreeuwen. Toen haalde de mulitant uit en wilde zijn snavel in Sloans voet boren. Maar Sloan was slim en sneller en trok haar voet terug. Uit het niets vloog er een speer rakelings langs Sloan, recht in de vleugel van het beest. Het beest begon te krijsen. Jayden had hem gegooid met zijn nog goede arm Alle andere beesten schrokken op en vlogen weer op. Ook het gewonde beest probeerde dat. Hij kwam wel weg maar vloog langzaam. Nu werd ook het kamp van de tributen bij de Hoorn belaagd. Sloan, Demian, Jayden en Quirron konden dat vanaf de rotsen zien gebeuren. De mulitant die Jayden had verwond, haalde het einde van het meer niet en stortte naar beneden. Waar hongerige piranha’s klaar lagen om hem met huid en veren op te eten.

In tegen stelling van onze tributen, vielen Tiaro, Matz, Soesja en Jaelle de muitanten wel aan.
Sommige van de mulitanten vochten terug. Maar ze waren niet bedoeld om te moorden. Alleen om onze tributen te verzwakken. Ze doodden er wel een stuk of tien. Jaelle werd verwond door een van de mulitanten. Een stuk of acht vogels wisten te ontsnappen.
Daarna werd het weer rustig. Verder had niemand last van ze gehad. Dit was echt een actie gericht tegen de twee grote groepen die er in de editie van de Hongerspelen waren. Een beetje verslagen liepen onze tributen terug naar hun overhoopgehaalde kamp. Ze ruimde het op en verzamelde alles spullen weer. “Is er nog wat overgebleven van het eten?” vroeg Quirron. “Weinig,” zei Demian. En liet zien wat er nog over was. Een halve zak rijst, water, wat gedoogde wortels van planten. Al het gedoogde vlees was weg. Ook de vruchten. “Allen dat?” zei Sloan verontwaardigd. “Ja, dat is alles,”zei Jayden “We zullen moeten gaan jagen,” zei Quirron. “Met dit komen we misschien maar een dag rond. Maar ik heb samen met Sloan ook een net gespannen in de rivier. Hopelijk zit daar mogen ook vis in.”
“Man, dit is echt balen,” zei Demian. “Het was allemaal zo goed voor mekaar.”
Demian dat was nou juist de bedoeling van het Capitool. Ze hadden het te goed voor de spelen. Er moet meer strijd zijn, meer honger geleden worden. En als laatst er moeten doden vallen.

Reageer (5)

  • Europa

    Superleuk!!

    1 decennium geleden
  • Prim

    super mooi Kheb zelf ook niet zoveel tijd om te schrijven dus ik weet hoe het is

    1 decennium geleden
  • annejip

    Echt knap hoe jij de spanning weet op te bouwen! Ik hoop dat ik snel verder kan lezen.

    1 decennium geleden
  • FireGirl

    ja je bet gelijk zal het effe veranderen ;)

    1 decennium geleden
  • Spotgaai

    AAH verder!!!
    Is het trouwens niet Much harder?

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen