Chapter 9

Ik zat al in de trein. In de zelfde coupé als Hermelien, Harry en Ron. Een beetje te praten. Maar ik was in verdachten verzonken. In welke afdeling zou ik komen. Ik wist wel dat ik in het zelfde jaar als Hermelien, Ron en Harry zou komen. Het 4’de jaar. Ik werd uit mijn gedachten getrokken, omdat iemand de coupé deur open deed. Er stond een jongen met bijna wit blond haar in de opening van de deur. “Kijk nou wie we daar hebben Potter samen met bloedverrader en modderbloedje” Grijnsde hij op een hele nare manier. En toen keek hij opeens mijn kant op. “En wie is dat?” vroeg hij met een spottende toon. “Nou dat heeft een naam hoor?” zei ik op de nadruk dat.

“En hoe heet je dan wel niet?.” “Junelle Sutton” zei ik. “En wat doet een meisje zoals jij hier tussen deze mensen” zei hij op een toon alsof het wel dieren waren in plaats van mensen. “Ze zijn mijn vrienden ze zijn tenminste veel aardiger dan jij” zei ik met een spottende toon terug dit keer. Ik stond op en deed de deur voor zijn neus deur dicht. “Zo opgeruimd staat netjes” zei ik terwijl ik weer op mijn plaats ging zitten. “Weetje dat jij op Hermelien na de enige meisje was die hem heeft weerstaan?” zei Ron met veel ongeloof in zijn stem. Die het hele tafereel had gezien samen met Harry en Hermelien die zowat met open mond stonden. “En dat is erg?” vroeg ik vragend. “Juist niet nu ben je echt geslaagd voor de test” zei hij weer. “Welke test?” zei ik met alsof deze zin zoveel vragen had. “Nou we twijfelden wel of je Malfidus kon weer staan” zei Harry. “Denken jullie echt dat ik voor dat kwal ging vallen. No way!”