What if all you're dreams came true. *NegenEnDertig

Deel 39!
De rest kwam er ook aan, Mike ging tegenover me zitten mijn moeder ernaast en Marco ging naast mij zitten. "En waar moet ik nu?" vroeg jeffrey met een pruillipje. "Hmm jammer geen plek" zei ik en haalde mijn schouders op. "Dan maak ik plek" zei Jeffrey en ging bij me op schoot zitten. "Aah je bent veel te zwaar" zei ik en probeerde hem van me af te duwen. "Dat komt door mijn spieren" zei hij en liet zijn spierballen zien. "Ach ja ga maar weer op scheppen maar kun je nu van me af gaan?" vroeg ik. "Laat mij daar dan zitten dan ga je bij mij op schoot" zei Jeffrey en stond op. "Nou oke dan" zei ik zuchtend, ik stond op en liet Jeffrey op mijn plek zitten, toen hij zat ging ik bij hem op schoot zitten en hij sloeg zijn armen stevig om me heen. "Je had nog iets beloofd" zei Jeffrey. "Wat dan?" vroeg ik. "Je weet wel" zei hij. "Nee echt niet" zei ik, natuurlijk wist ik waar hij het over had maar ik wil hem gewoon een beetje plagen. "Maar ik ga naar boven" zei ik, ik deed zijn armen van me af en liep naar boven net toen ik in mijn kamer was en de deur dicht wou doen kwam Jeffrey de kamer in gestormd, ik voelde dat hij zijn lippen op die van mij zette en ik probeerde voor zover het mogenlijk was de deur dicht te krijgen. Ik duwde hem naar het bed en ging op hem liggen, ik zoende hem op zijn mond en ging over naar zijn nek, ik zette mijn tanden in zijn nekvel en ik hoorde dat hij kreunde niet van de pijn maar van genot, ik liet weer los en stond op, ik liep naar de deur door naar beneden, toen ik in de kamer was zag ik alleen mijn moeder zitten en de jongens waren er niet. "Waar zijn de rest?" vroeg ik aan mijn moeder, ze keek op van haar boek en keek me aan. "Ze zijn voor het huis aan het voetballen" zei ze. "oke" zei ik en ik liep naar buiten.