What if all you're dreams came true. *VierEnDertig

Deel 34!
Ik legde mijn mobiel weer terug in mijn tas. “Wie was dat?” vroeg Jeffrey en keek me aan. “Dat was mijn moeder” zei ik. “Waarom?” vroeg Jeffrey. Ze wou zeker weten of ik wel hier op het strand ben” zei ik. “Heey Jeffrey” hoorde ik een aantal meisjes stemmen zeggen. “Heey, Sandra, Maria en Larissa” zei Jeffrey. “Wie is dat?” vroeg het meisje dat helemaal links stond. “Dat is mijn vriendin Naomi dit zit ook bij ons op school” zei Jeffrey. “Oke leuk, ik ben Sandra” zei het meisje links en liep naar me toe. Uit beleefdheid ging ik staan en gaf haar een hand. “Leuk je te ontmoeten” zei ik en glimlachte even. “En ik ben Larissa” zei het middelste meisje en liep ook naar me toe en gaf me ook een hand, en het laatste meisje kwam ook naar me toe. “En ik ben Maria” zei ze. “Oke leuk jullie te ontmoeten, waar kennen jullie Jeffrey van?” vroeg ik. “We zitten bij elkaar in de klas” zei het meisje die Larissa heet. “Oke dat is gezellig” zei ik en glimlachte even. “Ja hij maakt echt altijd van die grapjes en dat doet hij ook gewoon midde in een serieuze les” zei Sandra. “Oke dus hij is een echt grapjas onder schooltijd” zei ik en ik keek Jeffrey even aan die een beetje naar de wolken aan het kijken is. “Maar wij moeten weer gaan” zei Maria, de meiden gaven me nog een knuffel wat me echt verbaasde, volgens mij heb ik mijn eerste vriendinnen in mijn hele leven gemaakt, dacht ik bij mezelf. “Doei Jeffrey” zeiden de meisjes tegelijk en ze liepen weg. “Ze lijken me wel aardig” zei ik toen ik weer naast Jeffrey kwam zitten. “Zijn ze ook wel” zei Jeffrey. “Kom dan gaan we weer zwemmen” zei ik. “Nee het is te koud” zei Jeffrey en glimlachte. “Ga nu mij niet nadoen hé” zei ik. “Doe ik niet” zei Jeffrey heel onschuldig. Ik pakte hem bij zijn voeten en sleurde hem mee naar de zee, ik liep steeds verder en toen we wat dieper waren liet ik hem los, ik ging snel onder water en ik zwom naar voren in de hoop dat ik net achter hem terecht kwam, ik ging weer boven water maar ik kwam dus vlak voor hem terecht. “Daar ben je dus” zei Jeffrey en pakte me vast rond mijn middel. “Daar lijkt het wel op” zei ik lachend en sloeg mijn armen om zijn nek.