Elke keer

Elke keer als ik denk je te hebben,
Glip jij weer uit mijn handen weg.
Elke keer als ik denk we zijn op de goede weg,
Weet jij toch weer het verkeerde pad op te gaan.
Laat met toch is zien wie je echt bent,
En lieg me niet steeds voor,
Gooi je masker af en toon me je ware gezicht.
Elke keer als ik denk dat ik een stap dichterbij ben,
Ren jij weer van me weg.
Elke keer als ik denk dat jij me eindelijk de waarheid verteld,
Is het toch weer een leugen.
Er is geen beginnen aan,
Want er zal nooit een einde in zicht komen.
En ik kan mijn tranen wel laten blijven stromen,
Maar ik gun je het niet.
Ik gun je niet steeds weer dat je me pijn weet te doen.
Elke keer weer die voldoening op jou gezicht.
Het maakt me misselijk en ziek.
En hoe ik er ook tegen zou willen vechten,
Elke keer weer kom ik bij je terug,
Met de hoop dat je dit keer,
Op mijn pad wil blijven lopen,
Mijn geen leugens meer zult vertellen,
En mij je laat vast houden,
Maar die tijd zal nooit komen.
Want ik ken je
Beter dan jij je zelf kent,
Beter dan dat ik mezelf ken,
Elke keer weer val ik in het gat dat jij voor mij hebt gegraven,
Maar op een dag,
Op een dag val jij dieper dan dat ik ooit gevallen ben.