1

Audrey`s pov

Ongelovig kijk ik mijn moeder aan.`Sorry' fluistert ze. `Maar waarom in godsnaam?' zeg ik boos tegen haar. 'Je vader heeft je niet meer gezien sinds onze scheiding en hij heeft nu een nieuwe vriendin die een zoon heeft van de zelfde leeftijd als jou en hij wilt graag dat je ze ontmoet'. Ze kijkt me aan zonder nog iets te zeggen. 'Moet ik daarvoor naar atlanta om zomaar die vader van mij te zien? k haat hem en dat weet je'. Ze kijkt me plots heel boos aan. 'Jongedame je weet dat je vader je heel erg mist en k wil niet dat je zo over hem praat. Je gaat naar atlanta of je nou wilt of niet! punt uit'.Zonder mijn moeder nog maar een blik te gunnen loop ik stampvoetend naar boven en laat meop mijn bed vallen. Niet veel later voel ik een traan over mijn wang stromen.