What if all youre dreams came true. *Veertien

Deel 14!
Ik kwam aan bij Jeffrey’s huis en ik voelde kriebels in mijn buik. Ik zuchtte nog even diep en toen liep ik het trappetje op naar de voordeur. Zal ik het doen? Dacht ik nog maar voor ik het wist had ik al op de bel gedrukt, ik kan nu geen kant meer op, de deur werd open gedaan en daar stond Jeffrey. “Ik moest dit van mijn moeder brengen het is een pizza” zei ik en ik gaf hem de pizza, ik draaide me om maar toen ik weg wou lopen hield Jeffrey me vast bij de arm. “Wat is er?” vroeg ik. Wow dit is precies hetzelfde wat ik deed en wat er gebeurde als in mijn droom, heel raar, dacht ik. “Ik moet met je praten” zei Jeffrey. “Ik heb niet alle tijd dus vertel maar” zei ik. “Dat wil ik graag binnen doen” zei Jeffrey. “Daar zit die hoer en daar wil ik niet bij zitten” zei ik. “nee ze is er niet meer, ik heb mijn vrienden 1000 euro betaald zodat ze weg mocht” zei Jeffrey. “Echt?” vroeg ik ongeloofwaardig. “Ja echt en ik deed het voor jou” zei Jeffrey. Ik keek hem aan en ik kon het gewoon niet weerstaan, ik moet hem een knuffel geven. Ik liep naar hem toe en gaf hem een knuffel en gelukkig knuffelde hij me terug. “Kom maar even mee naar binnen” zei Jeffrey. Ik keek hem aan en liep met hem mee naar binnen, we liepen door de gang naar de woonkamer. “Wil je wat drinken?” vroeg Jeffrey. “Doe maar wat cola” zei ik. “Oke” zei Jeffrey. Hij liep naar de keuken en ik maakt ehet mezelf comfortabel door op de bank te gaan zitten. Na 1 minuut kwam Jeffrey terug met 2 glazen cola. “Alsjeblieft” zei Jeffrey. “Dankje” zei ik en ik glimlachte even naar hem. Jeffrey ging naast me zitten op de bank en hij keek mij aan en ik hem, er was een lange stilte en het was een ongemakkelijke stilte. “Het spijt me met wat ik je heb aangedaan maar ik dacht dat je niet langs zou komen” zei Jeffrey. “Het geeft niet het was toch maar een weddenschapje” zei ik. “Ja” zei Jeffrey, ik keek hem weer aan en ik zag de spijt in zijn ogen, ik gaf hem een knuffel en daarna een kusje op zijn wang, ik dronk wat van mijn cola. “Vergeef je het me” vroeg Jeffrey. “Ja tuurlijk” zei ik. Ik keek naar Jeffrey en ik zag dat hij glimlachte en ik glimlachte terug. “Ik moet gaan” zei ik. IK dronk mijn cola op en stond op, Jeffrey liep met me mee naar de deur. “Doei” zei ik en ik gaf Jeffrey een knuffel. “Doeg” zei Jeffrey en ik liep naar mijn fiets, ik pakte mijn fiets en ging weer terug naar huis.