22.

rose pov:

mijn tranen zijn op. helemaal op. er blijft er geen een meer over. ik zit nu naast jacob in de zetel. ik kijk doelloos voor me uit. ik zie niks. alleen het gezicht van mijn lachende oma. ik hoor niks behalve het gelach van mij oma. ik ruik niks behalve de geur van mijn oma. één en al oma. ik wordt uit mijn oma-sleur getrokken door embry die iets zegt. alleen hoor ik niet wat. "wat zei je?" vraag ik maar. "ik weet waar je oma is!" zegt hij in kijkt recht in mijn ogen. meteen spring ik recht. "waar is ze dan?" vraag ik ongelovig
"begraven!" "door wie?" "door edward!" "huh, en hoe weet jij dat?"
"er lag een brief in haar slaapkamer!" zei hij en gaf me een brief. ik opende de brief en liet mijn ogen over de woorden glijden.

rose,
ik weet hoeveel je van je oma hield dus besloot ik om haar te begraven. ik weet ook dat je moeder stierf en je vader je bij je oma achterliet. zij was de enige persoon die je had. die vampier korneel is nu vast dood. ik wil dat je weet dat ella nu zeker achter je aan gaat zitten. en niet zal stoppen tot jij dood bent. ik weet dat je bij sam en de rest bent geweest. ik wil dat je met hen meegaat en met ons afspreekt. ons= mijn familie en ik.
edward

nadat ik de brief heb gelezen werd ik boos. nu wist die rotvampier bijna alles van me! en dan moet ik nog eens met hem en zijn familie afspreken zeker! no way. "je gaat weer mee naar sam!" zegt jacob. ik kijk hem aan zeg. "nee, ik ga niet weer opgesloten zitten!" "we zullen je niet opsluiten!" "en dan nog ik wil niet naar sam!" "dan ga je mee naar mij!" "naar jou?" "ja naar mij!" zegt hij zelfzeker. hij heeft me een klein duwtje richting boven en zegt "pak wat spullen in en dan zijn we weg!" ik doe wat hij zegt en dan wandelen we weer door de bossen.


ella pov:

ik sta nu voor een huis in een verlaten straat. de geur van dat kreng die kroneel vermoorde leidde me naar hier. ik open de deur en meteen ruik ik een nog verse geur van dat kreng en een gigantische stank. dat kreng gaat om met wolven! ik loop de trap op die in de gang uitkomt. ik doorzoek iedere kamer op zoek naar kleren van haar. uiteindelijk vind ik haar kamer. op de grond liggen er gebruikte kleren. ik raap een zwarte t-shirt op en ruik er eens goed aan. de t-shirt stop ik voor een stuk in mijn broekzak. ik loop de kamer uit en ga terug naar beneden. ik wil net terug naar buiten gaan als de geur bloed me overvalt. ik volg de geur en komt uit in de woonkamer. op een muur zitten bloed afdrukken en barsten. ik ga tegenover de muur staan en laat mijn vingers over de bloedvlekken strelen. "je gaat eraan!" een duivelse glimlach verschijnt op mijn bleke gezicht.

zou graag reacties krijgen! <3