47

'Mama, ik ga je zo erg missen.' Fluisterde ik. Ik had tranen in mijn ogen. Ik gaf mijn moeder een stevige knuffel en liep naar m'n vader toe. 'Ik ga je ook zo erg missen, papa.' Zei ik en gaf hem ook een knuffel. 'Ik jou ook lieffie.' Hij gaf mij een kusje op mijn haar en we lieten elkaar los. Ik liep naar mijn broertje, die ook een knuffel gaf. 'Uhm, ja ik ga jou ook eh missen.' Zei mijn broertje. Ik lachtte zachtjes van zijn gestotter. 'Ik jou ook broertje.' Ik veegde snel de tranen weg en draaide me om naar Pattie en Justin die bij hun auto stonden. 'Klaar om te gaan?' Vroeg Pattie. 'Ja... Denk het.' Fluisterde ik. Pattie ging voorin zitten en Justin wachtte totdat ik bij hem stond. Hij deed de deur voor me open en ik stapte in. Ik staarde naar de stoel voor me - de stoel waar Pattie opzat - en wachtte totdat Justin naast me kwam zitten. Pattie startte de auto op en reed heel langzaam van de oprit. Ik draaide me om en keek hoe mijn ouders en broertje elke seconde kleiner werden. Toen we op de straat kwamen zwaaide ik zo hard als het kon naar ze en ze zwaaiden alledrie terug. Hoe boos ik soms op ze kan zijn, ik zal ze sowieso missen. Pattie sloeg rechtsaf en ik zag mijn broertje en mijn ouders niet meer. Ik kon mijn tranen niet meer inhouden. Snikkend ging ik weer goed zitten. Justin trok me op zijn schoot en wreef met zijn duim over mijn onderrug. 'Schatje, niet huilen. Het komt wel goed.' Fluisterde Justin in m'n oor.