Slaapwel

Tom pov:

Als ik na een hele poos de deur hoor dicht slaan sluip ik terug naar beneden. De woede die ik daar pas nog voelde over het gekibbel van mijn ouders verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik zie hoe teneergeslagen mijn moeder in de zetel zit.
Kalm blijven dwing ik mezelf.

Zo kan het toch niet verder, vanaf er nog maar iets gebeurt loopt hij weg.
Ik weet het , maar dat is niets waar jij je druk over moet maken.
Mijn ouders staan op het punt om uit elkaar te gaan en ik moet me daar niet druk over maken? Dit kun je niet menen?
Het is misschien wel goed dat die bezinningsdagen overmorgen zijn, kan je wat plezier hebben gaat mijn moeder onverstoord verder.
"JOEHOE" bezinningsweek ( niet dus). Hopelijk zit ik met mijn vrienden op één kamer anders wordt het echt een ramp. En dan blijf ik maar piekeren over wat zich thuis afspeelt.

Ik zeg nog rap slaapwel tegen mijn moeder en loop dan terug naar boven.
waar ik me met een zucht op mijn bed laat vallen. Na een tijdje van woelen en draaien val ik dan toch in slaap.