19.

rose pov:

Net als iedereen is uitgelachen komt sam binnen gewandeld. Emily staat meteen recht en loopt op hem af. sam legt zijn hand op haar onderrug en kust haar zachtjes. het zag er zo...zo lief uit. alsof ze voor elkaar gemaakt zijn. maar dat klinkt absurd. ik geloof niet in ware liefde, ik geloof zelfs amper in gewone liefde. ik denk gewoon dat je ware liefde niet bestaat. als dat zou bestaan hoe kan je dan in godsnaam weten dat HIJ de ware is? ik zet het van me af en bedenk hoe ik het best mijn excuses aanbied. eigenlijk verdient hij het niet! hij heeft me namelijk opgesloten,verplicht om mee te komen naar hier, en heeft me gedwongen om te vertellen over mijn oma terwijl het zijn zaken niet zijn! hoe meer ik na denk over wat hij allemaal gedaan heeft hoe meer ik begin te twijfelen of ik wel mijn excuses moet aanbieden. "aan wat ben jij aan het denken?!" zegt embry. ik kijk hem verwart aan. "hoezo?" "je hebt een giga frons tussen je wenkbrauwen!" ik ga met mijn vingers over de huid tussen mijn wenkbrauwen. "owh!" Emily wurmt zich los uit de armen van sam en loopt de keuken in. 2 seconden keert ze al terug met een schaal vol muffins en een glas drinken voor haarzelf. ze zet die op de salontafel en meteen grabbelt iedereen er een muffin uit. embry die naast me zit heeft al de helft op. man die eten! hij neemt nog een hap en de meeste deel valt naast zijn mond. de kruimels die naast zijn mond vallen hangen aan zijn kin. ik kijk hem vuil aan. "wat?" vraagt hij met volle mond, een paar brokjes muffin vliegen uit zijn mond. "jij bent vuil!" zeg ik en kijk hem nog vuiler aan. "ik zit niet graag naast vuile mensen!" ik besluit om er wat aan te doen. ik neem de drank van Emily en giet het in het gezicht van Embry. hij kijkt me met open mond aan. seth en leah liggen plat van het lachen. ik sta recht en kijk rond waar er nog plaats is. helaas is er geen plaats meer. ik kijk jacob aan en hij mij. meteen verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. ik loop op hem af en ga op zijn schoot zitten. "das veel beter!" zeg ik en grijns eens naar embry. "ik krijg nu toch ook geen drank over me heen?" "nee, want de drank is op!" zeg ik en wijs naar het lege glas. jacob lacht en slaat zijn armen om me heen
zou graag reacties krijgen! <3