Elementals trauma - deel 7

Isaac, Runa en Hope keken elkaar aan, maar niemand zei iets.
“Runa, er komt zo een grote groep klanten binnen” werd er geroepen door de zaak, haar baas was aan de telefoon en schreef een hele lading gegevens op.
“Sorry jongens, de zaak is zo juist verhuurd” zei de man tegen Isaac en Hope toen hij de telefoon op hing.
“verhuurd?, sinds wanneer huur je een café?”
“het is voor mij ook nieuw Isaac, maar de man betaald me meer dan ik in een maand verdient voor enkel vanavond, de boel werd al krap, zo hoeft de zaak niet te sluiten”
“nah goed, ik ga wel naar huis” Isaac pakten zijn en Hope’s jas en liep terug naar de rest.
“Sorry Isaac, moet ik bellen als ik klaar ben?” vroeg Runa.
“nah hoeft niet”
Hope pakte der jas van Isaac maar trok hem niet aan “jullie komen toch één medewerker te kort”
“ja, hoezo” vroeg de eigenaar
“zal ik anders helpen vandaag”
“wil je dat doen?, geweldig we kunnen vast een extra hand gebruiken vanavond”
Hope hing der jas weer terug en keek naar Isaac “zien we je morgen?”
“tuurlijk, gezien onze nieuwe club, als het waren, zullen we wel met z’n alle vaker moeten afspreken”

Isaac liep rustig naar huis, de dag was nog vroeg, en gelukkig rustig op het moment…