Flashback
Bill pov:
Flashback
Als hij dan eindelijk klaar komt dwingt hij me om het soorte slikken. Ik heb het gevoel dat ik moet spugen maar kan het nog net binnen houden. Wacht maar tot mama thuis komt ik zeg haar alles, zeg ik. Terwijl de tranen nog altijd over mijn wangen glijden.
Nee dat doe je niet KRENG. roept hij me woedend toe terwijl hij zijn kleren weer aandoet.
Of heb je soms liever dat ze weer alleen is en ongelukkig wordt? Ben je zo egoïstisch. Trouwens ze zou je toch niet geloven.
Na deze woorden gezegt te hebben wandelt hij doodleuk mijn kamer uit. Alsof er niets gebeurt is, mij gebroken achterlatend.
Nee dat doe je niet KRENG. roept hij me woedend toe terwijl hij zijn kleren weer aandoet.
Of heb je soms liever dat ze weer alleen is en ongelukkig wordt? Ben je zo egoïstisch. Trouwens ze zou je toch niet geloven.
Na deze woorden gezegt te hebben wandelt hij doodleuk mijn kamer uit. Alsof er niets gebeurt is, mij gebroken achterlatend.
Vlug probeer ik ergens anders aan te denken. Het is niet bij die ene keer gebleven maar ik kan niets doen. Ik wil mijn moeder niet ongelukkig zien en wat als ze me niet gelooft. Gelukkig is ze vandaag thuis dus zal er niets gebeuren.
Ik hoef niet bang te zijn herhaal ik als een mantra voor mezelf. Tegen beter weten in. Ik weet niet hoe lang ik zo nog verder kan. Hoe lang het nog duurt voor ik voledig kapot ben...
Reageer (2)
oow zielige bill:(
1 decennium geledensnel verder
Xx
Arme Bill!
1 decennium geleden