Chapter 14: Arrival

We stapten de trein uit en het perron op. Ik keek naar mijn nagels en zag een heel kunstwerkje. Een miniparkje stond op mijn nagels afgebeeld en....zag ik daar nou een gezinnetje zitten die aan het pichnicken zijn?! "En vind je je nagels mooi? "vroeg Tune hoopvol. "Uuh, z-ze zijn geweldig!" zei ik enigzins verbijsterd. "Waar is hij nou?" "Wat is er Ryuuga?" vroeg Melody. "De burgemeester van dit dorpje zou hier moeten zijn om ons optehalen maar....ik zie niemand." zei Ryuuga. "Je hebt gelijk het is een beetej verlaten hier." zei Tune. Er werd aan mijn rokje getrokken. Een klein meisje met lang blond haar, staalblauwe ogen en een teddybeer in der armen stond naast me. "Hallo klein meisje. Wat doe je hier zo alleen?"vroeg ik. "Mijn naam is geen klein meisje maar Rosalie RedCastle." zei het meisje. "Uh? Oke. Rosalie-chan wat doe je hier zo alleen?" vroeg ik een klein beetje geprikkeld. "Ik kom jullie ophalen." zei Rosalie. "Ons ophalen? Ben jij de burgemeester van dit dorp?" vroeg Melody met een blik van zie-een-klein-meisje-niet-aan-voor-een-volwassen-man! naar Ryuuga. Het meisje lachte. "Natuurlijk niet gekkie! Ik ben de dochter van de burgemeester. Papa is ziek dus kom ik jullie ophalen!"ze ging in een tratse pose staan. Daarna keek ze ons onderzoekend aan en wees op mij. "De somdere onaantrekkelijke exorcist." "Huh?!" ze wees naar Tune. "De hyperactieve veel te kinderlijke exorcist." "Wat!" naar Melody. "De zeurtante exorcist" "Jij kleine!" en naar Ryuuga. Rosalie's ogen werden groot. "Uhm?....w-wat voor soort exorcist ben ik?" vroeg Ryuuga voorzichtig. "Mijn..." "Huh? Wat zei je? Ik verstond je niet."zei Ryuuga. "MIJN PRINS! JE BENT VOOR ME GEKOMEN!!!" Rosalie vloog de totaal verbijsterde Ryuuga om de hals. Tune, Melody en ik konden niet meer stoppen met lachen. "Whahaha!
R-Rosalie zou je ons naar je vader willen brengen?" vroeg Melody. "Oke! Maar op een voorwaarde." "En dat is?" vroeg Tune. "Ryuuge-sama blijft de heletijd bij mij!" ze sloeg haar om één van de armen van Ryuuga en bleef er aan hangen. Ryuuga schudde hevig met zijn hoofd en keek ons smekend aan. "Oke dat is dan geregeld!"zei Melody vrolijk en Ryuuga moest huilen.

Eenmaal aangekomen bij het huis, gingen tune, Melody en ik naar de burgemeester toe. Ryuuga moest bij Rosalie blijfen en theekransje met haar spelen. De bediende klopte op de deur. "Binnen." hoorden we van de achter de deuren komen. We gingen naar binnen en zagen een man rechtop in bed zitten." Aaah, als we daar de exorcistjes niet hebben. Heeft mijn dochter jullie goed ontvangen?" vroeg hij. "Ja hoor burgemeester, vooral een van ons." zei Melody en ze begon te gniffelen. "Wie dan?" vroeg hij. "Onze collega Ryuuga LongGate, Rosalie-cahn denkt dat hij haar prins is."legde ik uit. "Oh, ik begrijp wel waarom ze dat doet. Sinds ze sprookjesboeken is gaan lezen is ze iedere jongen aan gaan zien voor een prins." zei de burgemeester. "Aawh, nu voel ik een beetje meedeleiden richting Ryuuga." mompelde Tune. "Maar genoeg daarover laten we onszelf even voorstellen. Mijn naam is Max RedCastle." "Tune WhiteSky." "Melody WhiteSky" "Erin MoonLight." stelden we ons voor. "Oke, en jullie zijn hier gekomen om ons te verlossen van de akuma." zei de burgemeester bijna vragend. "Ja, maar er zijn probleempjes. Weet u misschien hoeveel akuma er zijn?" vroeg Melody. "Helaas niet. Het spijt me." zei hij. "Dan zullen we toch moeten wachten tot ze aanvallen."zei ik. "Dat wordt dus goed opletten." zei Tune. Opeens hoorden we een enorm kabaal en werd de deur van de slaapkamer opengegooid. "M-Meneer." hijgde de bediende. "Uw dochter.....Rosalie-sama.....is ontvoert!"