Proloog

'Hestia?' 'Hestia ben je wakker?' Zeurde ik in het grote hemelbed, en rolde uit het bed. 'Ja nu wel.' Siste Hestia kwaad. 'O oké. Waarom zijn Alecto en Amycus nog niet terug?' Vroeg ik en keek mijn zus vragend aan. 'Ze zijn nog bezig met een opdracht oen!' Beet ze mij toe. Langzaam stapte Hestia nu ook haar bed uit. En Hestia plofte op het bed van mij neer. Langzaam kwam ik naast haar zitten. En staarde de kamer in. 'Flora, gaan wij de Heer later ook dienen?' Vroeg Hestia en keek mij dus recht in de ogen aan. 'Hmmm.. Natuurlijk oen!' Grinnikte ik en er verscheen een grote grimas op mijn gezicht. 'Ik vond het eigenlijk best wel fijn om te horen dat Perkamentus dood was. Wie zal nu zijn plaats in nemen dit jaar?' Ik staarde doeloos naar de grond. Hestia's verwaande gezicht keek op, en antwoorde: 'Ik weet niet...' Mompelde Hestia kalm. Over een paar dagen zouden we de villa van onze famillie leden verlaten, en gaan we weer naar onze school.' Bracht ik uit eindelijk uit. 'Al zijn we anders met z'n vieren, en vaak met z'n twee.'
Vandaag was het zo ver. We stappen in de trein, en we zullen kijken of er nieuwe leraren zijn en wie wordt ons nieuwe scoolhoofd? die vragen galmde steeds door mijn hoofd.