04.

Katie;

"Katie.. Katie?" hoorde ik een stem fluiseren. Ik opende mijn ogen en knipperde een paar keer en ging recht op zitten. Daar lag Cody meet een grote glimlach op zijn gezicht. "Lekker geslapen" vroeg hij. "Ja hoor" antwoorde ik nog half slapend. Ik wreef even in mijn ogen. Hij keek me even aan en sprong toen omhoog "Blijf liggen, ik ben zo terug" zei hij en hij rende naar beneden. Ik plofte weer met mijn hoofd in het kussen. Had ik nou echt bij Cody geslapen? Na hem een jaar niet meer gezien te hebben. Is dat niet een beetje vreemd? En gaat het niet te snel. Ik heb hem nog niet eens echt gesproken, dacht ik bij mezelf. Een paar minutjes later hoorde ik weer iemand de trap opkomen. Ik ging weer recht opzitten en zag dat Cody er aan kwam met een dienblad. "Ontbijt" grijnsde hij. Hij zetten het op mijn schoot en ging naast mij zitten. "Awh, dankje" zei ik glimlachend. Er lagen beschuitjes op en er stond een glas met melk. Na dat ik het ontbijt op had zetten ik het dienblad naast het bed neer. Opeens moest ik aan mijn ouders denken. "Shit, me ouders zullen wel ongerust zijn" zei ik paniekerig. "Rustig maar, ik heb ze al gebeld en uitgelegd dat je niet binnen kwam en daarom bij mij bleef slapen." zei hij kalmerend. "Dankjewel" zei ik opgelucht. Hij glimlachte even. Wat had hij toch een lieve lach. "Zullen we ergens heen gaan vandaag? Om wat bij te praten" vroeg hij. "Goed idee" antwoorde ik. "Goed, dan kleed ik me even om" zei hij terwijl hij opstond. Ik stond op en kleede me ook weer om.