Hoofdstuk 14

Angel pov

In alle drukte van het klaarmaken etc hadden we niet door dat het al tien voor twee was eer we op de bank neerplofte. Opeens begon Hope hyper te gillen en wees op de klok. Lachend schudde ik mijn hoofd, ‘gek kind.’ Beledigd keek ze me aan.
Na ongeveer vijf minuten ging de bel. Hope sprong op en deed open. ‘Hoi,’ hoorde ik haar zeggen. ‘Hey,’ hoorde ik Bill zeggen en daarna hoorde ik Tom ook ‘hey’ zeggen. Ze kwamen naar binnen en ik glimlachte naar ze. ‘Hoi,’ begroete ik ze vrolijk. Ze begroette me terug en ik glimlachte even naar ze. Hope was drinken pakken. Waarschijnlijk cola dat vond iedereen lekker.
Het bleef even stil en ik keek naar ze. Ze zaten er rustig bij. Hope kwam binnen en glimlachte. Ze zette zoals verwacht vier cola neer. Ik dronk wat. Hope zat zowat naast me te stuiteren. IK grinnikte zacht en Tom keek me aan. Ik bloosde en zette mijn cola weer neer. Hope keek me veelbetekenend aan. Echt weer zo’n actie voor haar.

Toen iedereen zijn cola op had zei Bill dat het beter was om te gaan. Ik stond op net als de rest en we liepen naar de auto van Tom. Ik en Hope gingen achterin en Bill ging naast Tom. We reden naar de studio. Waarschijnlijk waren Georg en Gustav daar ook.