12. I saw a crying man

-Gerard Piqué Bernabeu-
Ik weet niet hoe hard ik haar wel niet door elkaar heb geschud. Maar ter vergeefs, ze reageerde niet, ze werd niet wakker. Wat moet ik nu doen? Ik pak snel mijn telefoon en bel 112. 'Hallo, mijn vriendin is bewusteloos, ze reageert nergens meer op.' Ik heb me nog nooit zo in paniek gevoeld, het is mijn schuld.. Het bleef door mijn hoofd spoken. Ik probeerde met veel moeite haar nog wat kleren aan te trekken al stond ik zelf nog naakt, de bel gaat en ik trek snel een joggingbroek aan die nog op de grond slingerde. Wat is er in hemelsnaam met haar aan de hand? Het laatste wat ik voelde was een hand op mijn schouder en toen was ze weg..

-Jimena Natalia Parez
Het lijkt net of ik droom, alsof ik eindeloos val en ik kan Gerard nergens vinden. Ik voel het, ik ga dood.. Dit was het dan.. was dit nou alles? Ik heb maar 17 jaar geleefd, ik heb 3 moeder en vaders gehad, wat stiefbroers en zussen en een paar vrienden. Ik had niet veel, maar ik had hem. Hij was er voor me, hij hield me vast en troostte me.. Waarom.. had ik maar nagedacht, nu ben ik hem kwijt, misschien wel voor goed. Gerard.. het spijt mee..


Gerard Piqué Bernabeu
Ik zal het beeld nooit meer uit mijn hoofd krijgen. Een meisje in een ambulance met allemaal slangetjes aan zich, mijn meisje.. Het is mijn schuld.. het is mijn schuld dat ze daar nu ligt. Ik houd haar hand vast maar ze doet niets, ik kijk haar aan maar ze kijkt niet terug, ze lachte niet meer naar me.. Haar wangen waren alles behalve rood en ze voelde koud.. zo koud. Alsjeblieft Jimena.. Open je ogen!

-Jimena Natalia Parez-
Ik dacht dat ik nog droomde.. Toen ik mijn ogen open deed zag ik een jonge man naast me zitten, hij heeft mijn hand vast en zijn ogen gesloten. 'Gerard..' Toen zag ik weer zijn vertrouwde ogen, ze zijn rood en zijn wangen glimmen van zijn tranen. Wat heb ik in hemelsnaam gedaan? Hij was degene die me altijd liet lachen, me vrolijk en gelukkig maakte. Hij kust me en houd me vast, hij huilt.. Ik leg mijn hand op zijn rug. 'Waarom zei je niets? ik wilde er voor je zijn maar ik moest wel weg, het spijt me!' Het was vreselijk hem zo overstuur in mijn armen te houden. 'Het spijt me.. Gerard het spijt me!' Ik veeg zijn tranen weg en haal mijn handen door zijn haren. Plots besef ik het, ik leef nog..

'Je bent lelijk! Je denkt toch niet dat je beter bent dan ons? Je bent dik en lelijk!' Eindeloos spookte het door mijn hoofd. Je mag je niet zo meer voelen, Gerard mag je zo niet zien, zei een stem in mijn hoofd. Vluchtig doorzocht ik mijn kamer, zoekend naar hetgene wat me altijd bevrijdde van angst. Al maanden slik ik nu deze pillen, het kalmeert me. Maar één was niet meer genoeg, het potje raakte al snel leeg. Ik slikte ze voor wat extra moed. Ik zou Gerard weer zien en iedere keer voelde als een strijd om hem de mijne te houden. Wat was ik toch naief..

'Je hebt warme handen' zei ik tegen Gerard en kijk in zijn ogen die al iets minder rood waren. 'Jij voelt koud aan..' zei hij zacht en pakte mijn beide handen in die van hem. 'Waarom Jimena?' 'Ik..' Ik schaamde me, ik deed hem pijn, hij is zo goed voor me en ik was zo egoistisch.. Ik dacht enkel aan mezelf. 'Ik wilde zelfverzekerd zijn.. ik wilde het type meisje zijn waar jij op zou vallen.' 'Jimena.. ik hou van je, ik doe alles voor je en je bent voor altijd van mij als je eindelijk in gaat zien dat er niks verkeerd met je is, ik werd verliefd op je om wie je bent, niet op iemand die je probeerd te zijn.' Ik sla mijn armen om zijn nek en dit keer kon ik mijn tranen niet inhouden. Hij komt naast me in bed liggen en houd me stevig tegen zich aan. 'Je bent nog te jong om te sterven.' Ik dacht aan alle herinneringen die ik had aan mijn jeugd en ik besefte nu pas hoe kort ik eigenlijk pas leef.

-Gerard Piqué Bernabeu-
Ze lacht weer naar me, ze slaat haar armen om mijn nek, Ze kust en knuffelt me en ik besef nu pas wat ik kwijt had kunnen raken. Hoe dichtbij de dood bij leven lag op dat moment. Ik laat haar nooit meer gaan.. Ik zal haar beschermen tegen de boze wereld, ik laat haar niet meer alleen. Ik beloofde het mezelf, maar alles veranderde toen de deur open ging.