It wil get harder, mutch harder 6.1

Mijn nachtrust was maar van korte duur. Mijn wekker ga vier uur aan. Toch kleedde ik me weer aan en ging op weg naar het hoofdkwartier. Het was best druk op straat. Het Capitool sliep eigenlijk nooit. Een paar lallende dronkenlappen knalde bijna tegen mij op. Ze vielen gelukkig net de andere kant op, op de grond en kwamen niet meer overeind.
De mensen van het Capitool keken nergens na. Zij hoefde niet of nauwelijks te werken. Ze hadden alles wat ze nodig hadden. En wij, wij maar werken voor ze. Ik haatte het Capitool soms echt.

Bij het hoofdkwartier aan gekomen zaten Lexus , Dueca en Thorsten te praten. Ik liep naar ze toe. “En hoe gaat het?” vroeg ik. “Jij ook goeie morgen,” zei Dueca. “Lekker geslapen?” vroeg Lexus. “Nauwelijks,” zei ik. “Maar hoe gaat het?”
“Goed, Jayden heeft de wacht overgenomen. Maar bijna iedereen in de arena slaapt nog. Behalve Tiaro, Matz en Ennia.”
Ik liep weer naar onze plek en zag dat Jayden met een stuk touw zat te spelen. Demian lag nu samen bij Sloan in de hangmat.
Tiaro en Matz waren door het woud aan het heen ploeteren. Op sommige stukken was het bijna onbegaanbaar. Ze waren trouwens dicht bij Ennia in de buurt. Maar die had zich goed verstopt in de rotswand. De zon begon op te komen en Quirron werd wakker. Ze ging naast Jayden zitten. Sloan werd ook niet veel later wakker. Ze schrok even toen ze zag dat ze in Demian zijn armen lag. Dat was best lachwekkend. Ze had hem blijkbaar niet opgemerkt vannacht. Voorzichtig kroop ze uit de mat. Daarna vergezelde ze Quirron en Jayden. “Ga je mee naar de rivier? Misschien kunnen we daar wel vissen vangen?” vroeg Quirron aan Sloan. “Ik weet helemaal niet hoe dat moet. Trouwens ik kan helemaal niet zo goed zwemmen.”
“Geeft niet,” zei ze. “Ik kan je aan de kant ook goed gebruiken. Ik doe het water werk wel.”
“Hier, misschien kan je deze ook wel gebruiken,”zei Jayden. Ze nam het aan elkaar geknoopte iets van Jayden aan. “Jij hebt niet stil gezeten is het wel,” zei ze lacherig tegen hem.
“Ik had tijd verdrijf nodig,”zei hij. “Wat is dat?” vroeg Sloan. “Iets waar wij mee kunnen vissen.” Nu zag ik het ook het was een visnet “Kom,” zei Quirron en ze nam Sloan mee naar het rivier die op een korte loop afstand van hun zogenaamde kamp lag.
Quirron sprong in het water en kwam niet veel later boven. “Hier vangen,” zei ze en gooide een uiteinde van het net naar Sloan. “Maak het goed vast aan die rots daar,” zei Quirron. Slaon deed wat Quirron zei. “Goed zo?” vroeg ze. “Prima.”
Daarna pakte Quirron wat riet wat langs de kant stond en dook onder water. Ik wist wat Quirron ging doen ik had Milo ook zien doen. Dit was een simpele manier van vissen. Een paar minuten later kwam ze weer boven en trok het net strak. Ze knoopte de laatste stukjes vast aan het riet. Het net stond als een huis.
Quirron klom weer uit het water “En nu?” vroeg Sloan. “Wachten, morgen ochtend hebben we verse vis.”
Sloan was een beetje verbaast. Wachten deden ze, Sloan en Quirron gingen een heel eind weg van het net op de oever zitten om pootje te baden.

Demian was in middels ook wakker en was samen met Jayden een ontbijt aan het maken. Alles leek goed te gaan. Maar ik had te vroeg gejuicht. Een grote groep dieren verscheen in het westen op de kaart. Ze bewogen zich snel voort. Een aantal camera’s zich op het westen. De lucht zag zwart. Maar van wat? Het vloog en was groot en zwart. We kregen een close-up.
“Wel godverdomme,” riep ik iets te hard. Het had de aandacht van wat mentoren getrokken. Die nu ook wat angstvallig naar de beelden keken. “Wat is er?”vroeg Lexus die naast me op de stoel wam zitten. “Dit,” zei ik en wees naar de beelden. De beesten leken het meest op vogels. Ze waren helemaal zwart en hadden een overdreven grote snavel. Die zowat goudkleurig waren en glommen in de zon. Hun irissen waren zwart. Maar de rest van het oog was rood. Wat waren dat voor beesten? En wat voor problemen zouden die met zich mee gaan brengen?