Baby..

HEEEJ,
Er was eens een babymens . (Dit verhaal is niet voor mensen onder de 16 jaar!) Zijn moeder vond het een kut baby. Ze had moordgevoelens. Op een dag zat baby Geej te janken. De moeder had het babytje uit het raam gegooid. Ze riep: VUILE KUT BABY , IK HOOP DAT JE GESTORVEN BENT TOEN JE OP DE GROND VIEL!!! IK HAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT JE KUT BABY!!!!!!!!!!

De baby stierf in het ziekenhuis, want de oude buurvrouw had de baby opgeraapt en naar het ziekenhuis gebracht. Geej stierf in de armen van zijn oma. Die gooide hem neer toen hij dood was, want hij was toch al dood. De baby waakte op!!!!!!!!!!! Hij werd een zombie. Geej de zombie! Hij was kwaad op zijn moeder en ook een beetje op zijn oma. Maarja. Hij ging naar zijn huis.

Daar was zijn moeder een feestje aan het vieren, samen met zijn oma. Toen kwam zombie baby Geej binnen. Hij pakte zijn flesje en ramde in op zijn moeders hoofd. Hij zei: I luff joe... NOT NOT NOT.... IK HAAT JE. NET ZOALS JIJ MIJ HAATTE OM NIKS! WAAROM HEB JE ME UITGEKAKT ALS JE ME NIET WOU? FAK JOE KUT WIJF! Zijn oma zat zo: te kijken. Toen zijn moeder dood was, ging hij hakken op zijn oma. Hij liet haar leven, maar wel met hoofdletsel. Ze zag er eerst zo uit: toen zo:

TOEN HAD HIJ WRAAK GENOMEN EN WAS HET VERHAALTJE UIT.

EINDEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!