Hoofdstuk 12:

Hope pov.

De jongens liepen het zicht uit.
"damn jammer dat ze weg moesten"
Ik kijk wat bedroefd,
Maarja we gaan naar dat concert toe
Ofja hun zouden onze kaartjes regelen?
Nou misschien dat we er nog wel wat van horen.
"laten we maar naar huis gaan"

*tijdsprong naar thuis*

Thuis aangekomen plof ik op de bank.
Pff wat was dat nou weer bij Lovely Drinks,
Zoveel hebben we niet besproken en Tom was heel stil,
En toen die manager die belde, ik vraag me af waarom ze weg moesten.
Dan word ik opeens gestoord door mijn beltoon.
Ik sta op en zoek mijn mobiel in mijn tas,
Ik neem op "haii met Bill"
"O hii"
"ja sorry dat we zo snel weg moesten, de manager wou nog van alles vertellen en bespreken over het concert."
"O ja is niet erg hoor het was gezellig, maar even over dat concert, konden we nog komen?"
"ja natuurlijk we halen jullie wel 2 uur voor het concert op, en dan hebben jullie VIP plaatsen"
"maar hoe weet je waar we wonen?"
"wat research gedaan zodat we wisten dat we niet met TH haters afspraken "
"Tss weinig vertrouwen Maar is goed zie jullie dan"
"Byee"

Ik hang op en ren naar de keuken waar Angel drinken aan het pakken is, om haar het goede nieuws te vertellen