Hoofdstuk 7

Angel pov.


Ik liep samen met Hope naar lovely drinks. Ik keek zenuwachtig rond. ‘Straks is het een grap,’ fluister ik tegen hope. Ze reageerde niet, maar keek me alleen maar zenuwachtig aan. We besloten voor de deur te wachten en zenuwachtig keek ik rond. Er kwamen twee jongens aan met een zonnebril en pet op. Ik stootte hope aan en knikte naar de jongens. Ze zag eruit alsof ze weer wou gaan gillen en snel sloeg ik een hand voor haar mond zodat er alleen maar ‘hmmm’ uit kwam. Ik haalde me hand weer weg en grinnikte. ‘Moest dat nou?’ vroeg hope. Ik keek der onschuldig aan. ‘Ja,’ ik grijnsde.


De jongens kwamen naar ons toe. ‘Hey,’ zeiden ze tegelijkertijd. Ik grinnikte, ‘hoi.’ Hope begroette ze ook vrolijk. We gingen met ze vieren ergens zitten. ‘Wat willen jullie drinken?’ Vroeg Bill aan ons. ‘Doe maar cola,’ zei ik. Hope knikte, ‘doe mij ook maar cola.’ Bill knikte en er kwam een ober aan. ‘Vier cola,’ zei Bill. Waarschijnlijk wist hij wel dat Tom cola wou. Ik keek even naar Tom. Hij zat er wat verveeld bij. Ik zuchtte even en bestudeerde de tafel.

Hope pov.


Omg ik kon gewoon niet geloven dat ik hier aan tafel zat met Bill en Tom Kaulitz. Het was stil en volgens mij wisten de jongens ook niet wat ze moesten zeggen. De ober kwam terug met vier glazen cola en zette ze neer. Stil nam ik een slokje.