Chapter 5

“Nou dan ga ik maar nu iemand moet op de jongens opletten daar” zei hij een beetje afkeurend. Hij pakte poeder riep “Weg is weg” en weg was hij. “Dan ga ik maar nu als jullie het goed vinden?” “U kunt wel gaan hoor wij helpen Junelle wel” Zei Hermelien. Mevrouw Wemel grijnsde pakte wat poeder en riep “Weg is weg”. “Junelle het is de bedoeling dat je wat poeder pakt en de weg is weg goed uitspreekt want anders kom je in een één of ander steeg terecht”. “Juist, maar gaan jullie maar eerst ik heb nog niet echt behoefte aan om in vlam te staan” zei ik een beetje bang. “Gaan jullie maar ik help haar wel ik ken toch de winkelstraat en zij niet” Hermelien en Ron knikten pakten wat poeder en riepen “Weg is weg” en weg waren ze. “Junelle pak een beetje poeder” En Harry hielt me een zak met poeder voor. Ik pakte een beetje. “En je moet nu goed de weg is weg zeggen” zei hij “Oke” Ik stapte de open haard in en riep “Weg is weg” Ik keek om me heen en was in een druk winkelstraat en ik zag dat er weer groene vlammen kwamen en ik zag dat het Harry was. Toen hij naast me stond zei ik maar bedankt omdat hij me net hielp. “Geen dank” zei hij met een glimlach. En ik glimlachte maar wat terug. We zagen de Familie Wemel en Hermelien al staan. We liepen er naar toe en ze keken ons allemaal aan. “Ah jullie zijn er eindelijk” zei Ron met een hele grote grijns op zijn gezicht. “Ja we zijn er, maar waar gaan we eerst heen?” zei ik meteen. “We gaan wel eerst naar de gewaden winkel” zei mevrouw Wemel.

Graag reactie.