Hoofdstuk 2.

Hope pov.

Angel stootte me aan en knikte richting 2 jongens, die wel erg veel op de kaulitz twins leken.
"OMG OMG" gil ik van spanning.
"zouden dat ze echt zijn?"
Angel kijkt glunderend naar me en zegt dan " nee joh waarom zouden hun hier lopen zonder bodyguards dat kan gewoon niet"
"Ja oke daar heb je wel gelijk in" antwoord ik duidelijk wat teleurgesteld.
"wat had het geweldig geweest als het ze wel waren".
Ik sta op en trek Angel mee.
"Kom kom, we moeten op de foto, ook als ze het niet zijn"


Angel pov.

Hope staat op en trekt me mee, ze wil op de foto met de 2.
Maar wat als ze het niet zijn.
"Nee we gaan keihard af man als ze het niet zijn"
Als ik terug wil lopen naar het bankje, word ik gelijk weer meegetrokken door Hope.
Al snel komen we steeds dichter in de buurt van de 2 jongens.
Ik schaam me dood, dalijk zijn het 2 doodgewone jongens.
Voordat ik het weet staan we achter de jongens.


Hope pov.

We staan achter de jongens ik MOET en zal met ze op de foto gaan.
Wat als ze het wel zijn en we onze kans hebben laten lopen.
Ik tik op de rug van 1 van de jongens.
En al snel draait hij zich om.
Hij kijkt me recht in mijn gezicht.
Ik schrik me rot.