Hoofdstuk 1.

Angel pov


Ik liep samen met Hope door de stad. We waren al twee uur aan het shoppen en hadden best veel gekocht. Ik grijnsde en trok Hope een leuk kledingwinkeltje in. ‘Kom even hier kijken,’ zei ik en grijnsde naar der. Hope grinnikte en begon als een razende tussen de kledingrekken te zoeken. Ik zuchtte, ze was echt nog erger dan ik. Ik liep naar een kledingrek met allemaal shirts en begon te zoeken. Ik pakte een zwart shirt er tussenuit en bekeek het. Het was best wel simpel. Niet goed dus. Hope had ondertussen al een hele stapel gevonden. Lachend rolde ik met mijn ogen. Ze trok me mee naar de kassa. Ze betaalde en stopte alles in nog meer tassen. We liepen samen de winkels uit. Ik zuchtte even en trok der mee naar een bankje. ‘Even rusten,’ ze grinnikte. Ik zette mijn tassen naast me neer en pakte mijn mobiel. Ik sms wat naar een vriend van me. Toen ik dat gedaan had stopte ik mijn mobiel weer weg. Hope was ondertussen al haar kleding weer aan het bekijken. Ze had ongeveer zeven tassen. Ik had er nog maar vier. Ik keek om me heen. Het was hier best druk. Mijn ogen liet ik langs de mensen glijden. Misschien zag ik nog wat bekenden.


Ik zag twee jongens lopen met een zonnebril en een pet op. Ergens kwamen ze me bekend voor. Ik dacht even na terwijl ik ze bekeek. Ze stonden nu stil bij een winkel. Ze leken een beetje op de kaulitz broertjes. Ik stootte Hope aan en knikte naar ze. Misschien wist zij wel zeker of ze het waren.