weer een deeltje, het einde van hoofdstuk 1... Gaat redelijk snel om alles er weer op te zetten!

Momenteel zoek ik verlossing. In de gezinnen waar ik geplaatst word, kan ik mij niet hechten. Bang om mijn ouders en het voorval te vergeten. Hoe erg het ook was. Ik zou het niet willen vergeten. De laatste momenten met mijn ouders. Hoewel ik nog maar 10 jaar oud was, wist ik in welke hel mijn ouders leefde. Maar toch wisten ze goed voor hun dochter te zorgen. Niks ontbrak er aan mijn opvoeding. Behalve dit incident natuurlijk. De liefde van mijn ouders. Daar ben ik nu nog altijd dankbaar voor en die liefde wil ik graag blijven koesteren. Ondanks het feit dat elke keer als ik aan hun denk weer een beetje dood ga vanbinnen.
Maar naast het feit dat ik bang ben om mijn ouders en het voorval te vergeten, ben ik ook bang om weer mensen te verliezen waar ik om geef. Door te voorkomen dat ik om ze geef, voorkom ik mijn eigen verdriet. Hierdoor ben ik wel vaak overgeplaatst naar andere gezinnen, maar het resultaat bleef hetzelfde. Naast de titel wees kreeg ik er nog een titel bij. De titel van onverschillig en liefdeloos.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen