Foto bij 36

@ailoveSharon: Nee, ze hebben nog niet.

'Lieverd, mogen wij je iets vragen?' Vroeg mijn moeder. Mijn moeder, Pattie en Erin zaten op het terras. De rest zat in de woonkamer de herhaling van de football wedstrijd van vandaag terug te kijken. 'Uhm, wat?' Vroeg ik een beetje verlegen. Ik trok mijn benen op de stoel, want ik had het koud, en sloeg mijn armen er om heen. 'Wat is er aan de hand tussen jou en Justin?' Vroeg mijn moeder. De bloed stroomde snel naar mijn wangen. Gelukkig was het donker en konden ze het niet zien. 'Niks.' Antwoordde ik. Ik hoorde Pattie zachtjes lachen. 'Hebben jullie verkering?' Vroeg Pattie dit keer direct. Ik schudde mijn hoofd en legde hem daarna op mijn knieen. Hoe kinderachtig was dit wel niet. En genant. 'You sure?' Vroeg mijn moeder en ik knikte. 'Hebben jullie al gezoend?' Vroeg ze daarna. Ik drukte mijn tanden zo hard mogelijk op elkaar zodat ik niet zou glimlachen of iets. 'I take that as a yes.' Zei Pattie lachend toen ik niks zij. Ik staarde voor me uit. Ik kon niet tegen zulke momenten. Ik voelde me dan altijd chagrijnig en soms kon ik zelfs gaan huilen. We hoorden alle vier Jaxon door de babyfoon huilen. 'Jess, wil je even gaan kijken?' Vroeg Pattie en ik knikte. Ik liep zo snel mogelijk naar boven, naar het kamertje van Jaxon. Hij lag huilend in zijn wieg en ik pakte hem uit. 'Sssst. Niet huilen, Jaxon.' Zei ik, terwijl mijn eigen tranen over mijn wangen liepen. Ik kon het niet meer laten om ze tegen te houden. 'Jess? Huil je nou?' Hoorde ik Justin achter me zeggen. Ik draaide me niet om. Hij mocht me niet zo zien en ik kon het hem zeker niet uitleggen. Hij sloeg zijn armen rond mijn buik. Dit zag er waarschijnlijk heel raar uit, want ik had Jaxon vast en Justin had zijn armen om mij heen. Justin legde zijn hoofd op mijn schouder. 'Niet praten.' Fluisterde ik zo zacht mogelijk in zijn oor. Zijn hand rustte op mijn onderrug en hij kwam naast me staan. 'Ik heb jullie gehoord.' Fluisterde hij in mijn oor. Ik legde Jaxon weer neer en liep samen met Justin de gang op. 'Hoe heb je het kunnen horen?' Vroeg ik. 'Ik zat in Jaxons kamer en kon jullie horen praten.' Ik knikte. Hij sloeg zijn arm strak op mijn lichaam en ik deed hetzelfde met hem. 'Don't worry, baby.' Fluisterde hij in mijn oor en gaf me een kusje op mijn wang.

Reageer (11)

  • Unbroken13

    dat horen ze door de babyfoon XD

    1 decennium geleden
  • Side

    awhh zo schattig <33
    verder ;D

    1 decennium geleden
  • TMillion

    OMG,, zo'n geweldig verhaal.. Ik heb zelfs een jongen die ik leuk vind laten zitten om te lezen,. Snel verder?

    xxloveu.

    1 decennium geleden
  • nienkeworld

    AAAAHW justin is echt een schatje, snel verder<3

    1 decennium geleden
  • JasonMcCan

    awww <3333333

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen