Chapter 4

De volgende ochtend werden we gewekt door Ginny. “Kom op wakker worden over een uur moeten we vertrekken” riep ze zo wat door de kamer. En liep al weg. Ik sprong zowat uit mijn bed en ging rustig naar Hermelien toe die haar dekens helemaal over haar hoofd heen heeft getrokken. Ik rukte de dekens uit haar greep en begon te springen op haar bed. “ Junel hou op ik ben al wakker!” Gilde ze. Ik begon te lachen en begon maar alvast met omkleden en ik merkte dat Hermelien ook haar bed uit kwam. Ik deed gewoon een broek en een shirt met een dunne vestje aan. Het was toch nog zomer . En ik deed mijn haar maar weer in een losse vlecht. Het was toch warm had geen zin om iets met mijn haren te doen. Hermelien was ook al klaar en we liepen samen naar beneden voor het ontbijt. “Wat was dat daar boven?” Vroeg mevrouw Wemel. “nou Ginny kwam ons wakker maken toen ze weg ging maakt ik Hermelien nog even extra wakker door op haar bed te springen” zei ik alsof het niets was. Hermelien werd helemaal rood terwijl het eigenlijk niet eens nodig was.
Nadat we klaar waren met eten en het opruimen van de tafel. Was het tijd om te vertrekken naar de weg is weg voor onze school spullen want we zouden overmorgen alweer verteken naar Zweinstein. “Uhm.. Hoe komen we bij de weg is weg?” vroeg ik een beetje aarzelend. Meneer Wemel begon te grijnzen “Nou we gaan met de open haard” zei hij. Juist hij is niet echt 100% dacht ik bij mezelf. “Fred doe jij het maar voor” zei hij. “Tuurlijk” Hij pakte een beetje poeder van meneer Wemel en niet toen hij wegging zei hij nog “Trouwens ik ben George. Weg is weg” Zei hij met een hele grote lach op zijn gezicht. Meteen kwam Fred pakte ook poeder “Weg is weg” en weg waren ze. “Wow” kon ik alleen maar uitbrengen.

En wat vinden jullie?