Home
Bill pov:
Ik weet niet hoe lang ik hier zit, maar het begint al donker te worden. Langzaam sta ik op en veeg mijn laatste tranen weg. Soms vraag ik me af hoeveel verdriet en pijn een mens eigenlijk aankan.
Ik slenter het park uit richting mijn huis. M'n ouders gingen uit elkaar toen ik 11 was sindsdien woon ik bij mijn moeder. Die sinds twee jaar een nieuwe vriend heeft. Ik ben blij dat ze weer gelukkig is maar,
Zolang mijn moeder of iemand anders in de buurt is gedraagt hij zich als de ideale man en vader. Helaas is mijn moeder niet vaak door haar werk en verschillende vergaderingen die daarmee samen gaan.
Dan is hij plots niet meer die lieve vriendelijke man. Nee daar ben ik ondertussen al achter gekomen.
Ik hoor mijn moeder beneden zeggen dat ze naar een vergadering moet. Wat Jürgen zegt kan ik niet verstaan. Even later hoor ik de deur dichtslaan en een auto weg rijden. Verveeld lig ik op mijn bed luisterend naar mijn muziek als plots mijn kamerdeur open vliegt.
Verschrikt spring ik op. Ik zie Jürgen in mijn deuropening staan, de blik in zijn ogen is pure lust.
Ik dacht dat ze ons nooit alleen ging laten. hoor ik hem zeggen. Met een slecht voorgevoel stap ik van mijn bed af en wandel achteruit tot ik tegen de muur sta. Ik zie hoe hij steeds dichter en dichter bij me komt. Ik kan geen kant meer op. Met bange ogen kijk zie ik dat hij z'n broek afgedaan heeft. Ruw duwt hij me op mijn knieën.
Pijpen bitch sist hij me toe. Mechanisch schudt ik van nee. Een slag in mijn ribben zorgt ervoor dat ik even geen lucht meer krijg. Tranen stromen als watervallen over mijn wangen.
Ik zou maar meewerken. Met tegenzin doe ik wat hij vraagt. die paar minuten leken uren te duren...
Reageer (2)
oow zielige bill:(
1 decennium geledenstomme jürgen:((
snel verder
Xx
Arme Bill, Jürgen is gemeen!
1 decennium geleden