Proloog

Het was een donkere avond, erg kil en duister. Vanuit de blokhut keek ik naar buiten. In de verte brandde een zwak lichtje maar niemand bleek het gezien te hebben. Ik keek in de richting van de klok en zag dat het 10 voor 12 was. 'Nog 10 minuten, dan ben ik eindelijk 16' dacht ik. Een paar van vrienden waren erg luidruchtig, ze rende over het gras.
Een paar andere hadden een rustiger plekje opgezocht. De meeste van ons waren straalbezopen, maar ik niet. Ik heb alchol nooit lekker gevonden, maar dronk vaak wel een biertje mee met de anderen. Eigenlijk was ik nooit van plan geweest om een feest te geven, maar mijn ouders bleven er maar over doorzeuren. 'Kind, je wordt maar 1x in je leven 16' zeiden ze dan. Ik ben meer het type kind dat rustig in een hoekje een boek gaat zitten lezen, meestal verzin ik ook een smoesje om niet naar andermans feesten te hoeven, maargoed. 'Nog een paar minuten, en dan ben je er vanaf' fluisterde ik zachtjes tegen mezelf. Ik keek weg van de groepen mensen, en mijn blik viel weer op het zwakke licht. 'Hé?' Het leek wel alsof het lichtje groter was geworden! Ik keek weer op de klok, het was 5 voor 12. 'Hmm, misschien kan ik wel even gaan kijken waar dat lichtje vandaan komt'. Ik liep naar buiten, richting het bos. Overal lagen lege flesjes bier. 'Pff, dat wordt flink opruimen morgen' zei ik met een diepe zucht. Ik bereikte het bos en duwde de takken van de grote druivenstruik aan de kant. Het lichtje werd steeds feller en mooier van kleur. Het leek wel een zwevende bloem! Ergens, diep in mijn hart wist ik dat ik terug moest gaan naar de blokhut. Maar het leek net alsof het lichtje een soort aantrekkingskracht had. Ik raakte het bloemvormige licht aan, en wat er toen gebeurde was het vreemdste wat ik ooit had meegemaakt.