Het park

Bill pov:

Ik ben alleen in het park.
Al 6 jaar kom ik naar hier als ik het even niet meer zie zitten.
Ik voel hoe weer een traan over mijn wang glijdt. ik probeer het zelf niet meer te stoppen.
Na al die jaren doe ik alsof al hun scheldwoorden me niet meer raken maar dat doen ze wel.
WAAROM moet ik weer anders zijn!

Toch heb ik één iets aan mezelf beloofd: ik ga me niet veranderen voor iemand anders

plots zie ik flarden van een songtekst voor me : Schrei

Schrei! - Bist du du selbst bist
Schrei! - Und wenn es das letzte ist
Schrei! - Auch wenn es weh tut
Schrei so laut du kannst!
Schrei! - Bist du du selbst bist
Schrei! - Und wenn es das letzte ist
Schrei! - Auch wenn es weh tut
Schrei so laut du kannst - Schrei!