6. Meet Embry's friends...

6.

Dan staat er plotseling een man voor me die zijn hand uitsteekt. ‘Hai, jij moet Sophie zijn, ik ben Sam’ zegt de man. ‘Leuk om je te ontmoeten Sam, ik ben inderdaad Sophie maar hoe wist jij mijn naam eigenlijk?’ vraag ik. ‘Embry praat al weken lang over jullie komst, de jongens worden er gek van’. Ik grinnik en zie Embry boos naar Sam kijken. Ik hoor inmiddels weinig geluiden meer en zie de jongens waar ik de namen nog steeds niet van ken naar ons kijken. Embry schraapt zijn keel. ‘Sophie, zal ik je even voorstellen aan iedereen? Jason heeft iedereen vanmiddag al ontmoet’ zegt Embry. Ik kijk Jason even verbaasd aan maar hij haalt zijn schouders nonchalant op. ‘is goed’ zeg ik dan maar. ‘Nou als je even meeloopt, dit zijn mijn vrienden: Jared, Paul, Jacob, Quil en Leah’. Ik kijk iedereen even aan geef hun keurig een hand. ‘Leah is natuurlijk geen jongen en pas op ze is altijd chagrijnig’ zegt Embry. Leah kijkt hem woest aan en richt zich dan vriendelijk op mij. ‘Volgens mij valt het wel mee hoor Embry’ zeg ik lachend. ‘Neee hoor, Sophie, dat valt het niet’ hoor ik Jacob vanuit de keuken roepen. ‘wij weten wel beter’ zeggen Leah en ik precies tegelijk. We schieten in de lach en alle jongens kijken ons raar aan. Ik haal mijn schouders op en ga naast Leah zitten. Ik praat gezellig verder met Leah. Ze vertelde over haar vader en dat hij gestorven is aan een hartaanval. Ik vertelde ook mijn verhaal en eindelijk begreep iemand echt hoe ik me voelde. Dit was een hele opluchting. Ik heb heel sterk het gevoel dat ik haar nog wel veel vaker ga spreken. ‘Zeg Leah, weet jij eigenlijk hoe laat Seth komt, dan kan ik rekening houden met het eten.’ vraagt Emily aan haar. ‘Seth komt denk ik over een half uurtje ofzo, hij moest nog wat klusjes doen van mam. Hij zei dat we maar alvast moesten beginnen met eten’ antwoordt Leah. ‘YEss’ hoor ik Paul en Jared tegelijk zeggen. ‘Hoe minder mensen hoe meer eten’ verklaren ze als ik hun heel raar aan kijk. Ik lach als ik hun gezichten zie. Misschien had Emily toch wel gelijk over hun eetpatroon. ‘We kunnen eten hoor’ roept Emily. Iedereen rent gelijk naar de tafel en gaan zitten. Voordat ik het weet sta ik alleen in de woonkamer. Ik grinnik en loop naar de tafel toe er zijn nog twee stoelen vrij. Een naast Leah en eentje daarnaast. Die laatste moet waarschijnlijk voor die Seth zijn. Ik ga naast Leah zitten. Ik zie in mijn ooghoeken alle jongens in de starthouding zitten om op te scheppen. Ik grinnik en richt me tot Leah. ‘Zeg Leah, wie is die Seth eigenlijk?’ vraag ik aan haar. ‘Dat is haar broertje, ik dus’ hoor ik een betoverende stem aan de andere kant van de kamer zeggen.