Chapter 12: Beginning of a mission.

Ik opened mijn ogen en draaide me om in bed. “Al weer die nachtmerrie.” Mompelde ik. “Wat betekend dat toch? “ ik zuchte stapte uit bed en trok de gordijnen open. Meteen deed ik mijn ogen weer dicht. Het felle daglicht verblinde me zowat. Zodra ik aan het daglicht gewend was pakte ik mijn kleren en trok ze aan. Net nadat ik mijn schoenen had vastgeknoopt werd er op de deur geklopt. Ik deed open. “Goedemorgen Erin! Mijn naam is Johny!” een jongen met een staart in een koptelefoon op en een bril op zijn neus stond voor me. “Uuh, goedemorgen.” Zei ik. ”Ik ben van het wetenschapsteam en maak ook de uniformen. Dus zou je even met me mee willen komen zodat ik je maten kan opnemen? Daarna kun je wel ontbijten. Zolang zal het namelijk niet duren.” Zei hij. “Oke.” Zei ik. “ Volg mij dan maar.” En hij liep weg met mij achter zich aan.
Nadat ik mijn maten had laten opmeten ging ik naar de eetzaal. Mijn uniform zou over ongeveer 3 uur klaar zijn. Dus in de tijd die ik had wou ik mezelf eerst even volstouwen met eten. Daarna zou ik wel het gebouw gaan verkennen.
Ik haalde mijn eten op bij Jerry en ging aan een tafel zitten. Alle taarttroep van gisteren was al opgeruimd, dus konden we weer normaal eten. “Mogen we erbij komen zitten?” ik keek op. Tune stond naast me met een dienblad eten in der handen. En achter haar stond een ander meisje met zwartrood krullend haar. Ze leek wel wat op Tune. “Tuurlijk! Gezellig!” zei ik. “Bedankt.” Zei Tune. “Oh! En dit is trouwens mijn oudere zus Melody WhiteSky.” Melody stak har hand uit en ik schudde hem. Daarna gingen ze allebei zitten en begonnen we te eten en te praten over onnozele meidendingen.
We hadden ons eten op en wilden net weggaan voor een verkenningstocht toen Lenalee aankwam lopen. “Erin, Tune, Melody jullie moeten naar Kumoi er wacht een nieuwe missie.” Kondigde Lenalee aan. “Wat?! Een missie?! Maar ik ben er net van eentje terug!” riep Melody verontwaardigt uit. “Je bent een exorcist, zo zit het leven in elkaar.” Zei Lenalee luchtig. Ik zag dat Melody haar vuisten balde en boos keek. Maar ze liep uiteindelijk toch achter Lenalee, Tune en mij aan.
Toen we bij het kantoor aankwamen, vonden we een slapende Kumoi. Lenalee liep naar hem toe, zei het inmiddels bekende riedeltje in zijn oor en Kumoi was wakker. De boor, die hij weer eens vanuit het niets tevoorschijn had getoverd, legde hij weg en hij ging weer zitten. Ook Melody, Tune en ik gingen zitten en het bleef stil. “Nee, we wachten nog op iemand deelde Kumoi mee. “Op wie dan?” vroeg ik, maar net op dat moment ging de deur open en verscheen Ryuuga Longgate in de opening. Nu iedereen er eindelijk was gingen we verder met het overleg. Lenalee pakte een aantal samengebundelde papieren en gaf ieder van ons een bundeltje. “Okee, deze missie is een vrij simpele.” Zei Kumoi. “In het dorpje Brummen in Nederland is een groepje akuma’s de boel onveilig aan het maken. Aan jullie de taak om ze uit de weg te ruimen. In het bundeltje papier zitten een paar beschrijvingen van akuma.” Ik keek naar het papier en zag een heleboel gegevens. “Kumoi? Mag ik vragen waarom we zo’n makkelijke missie toegewezen krijgen?” vroeg Ryuuga. “Jullie krijgen deze makkelijke missie omdat het de eerste missie is van Erin, en omdat Melody pas terug is van een missie. Zo hoeven jullie je niet al te erg in te spannen.” Legde Kumoi uit. “Oke, ik snap hem.” Zei Ryuuga. “Okee dat is goed. Als er verder geen vragen zijn kunnen jullie beginnen met de missie.” Zei Kumoi. Er schoot me opeens wat te binnen. “Kumoi? Ik heb een vraagje. Waarom kan ik eigenlijk de ziel van akuma zien?” vroeg ik. “Oh. Das makkelijk. Erin jij bezit het engelzwaard. En er staat geschreven dat het engelzwaard bijwerkingen kan geven. Dat is dus het zien van de ziel van akuma.” Legde Kumoi uit. “Oke.” Zei ik. “Goed. Verder nog vragen?” het bleef stil. “Oke, dan mogen jullie nu gaan!” iedereen stond op en liep naar de deur. Op weg naar onze missie.