74. Like an Angel

Een paar seconden hield iedereen zijn adem in, zelfs de jongens. Want wat daar binnen kwam lopen… Wauw. Je wist zeker dat je mond nu zowat op de grond hing, maar je wist ook dat dat bij de rest niet anders was. Jaer was zo op het eerste gezicht helemaal niet jouw type, maar als je de tijd nam om hem beter te bekijken, zoals nu, zag je dat hij ontzettend knap was. Maar dan ook ontzéttend knap. Hij had bruin haar, niet te lang, niet te kort. Zijn haar zat in een schuine pony en het glansde abnormaal, alsof hij zo uit een shampooreclame gewandeld was. Zijn gezicht was perfect symmetrisch, met mysterieuze donkere ogen en een speelse glimlach. Jaers houding was losjes, hij had een paars vest over zijn schouder gehangen en kwam nonchalant binnenlopen. Taylor naast je kreeg zo te zien een beetje argwaan, want hij tikte je op je schouder. “Hallo.” Zei hij droog. “Ben je er nog?” Je schudde verward je hoofd en keek om je heen, naar de andere meiden die Jaer nog steeds aanstaarden. “Sorry, ik was even weg.” Giechelde je. Door dat giecheltje keek Jaer jouw kant op en zijn ogen gleden over je heen. Of over je rolstoel natuurlijk. Beschaamd keek je weer naar Taylor. Om hem duidelijk te maken dat je niets liever wilde dan hem, sloeg je je arm om zijn nek. Daar leek hij weer een beetje van op te klaren. “Zo, Jaer.” Geandro sprak het overdreven uit, met een dubbele ‘r’. “Dacht je soms ‘ik voel me te goed om op tijd te komen’?” Geandro’s gezicht stond op onweer. Dat was net bij Charlene wel anders geweest. “Het spijt me.” Jaers stem matchte perfect met zijn uiterlijk. Een beetje lichtjes, engelachtig zelfs. “Het zal niet meer gebeuren.” Geandro keurde hem geen blik waardig en wees hem zonder hem aan te kijken een plekje naast Taylor. Een walm van zoete aftershave prikte in je neus. Van aftershave hield je totáal niet, maar deze geur was best wel… Sexy? Je schudde weer je hoofd. Bij de les blijven nu, je moest niet nog meer verkloten. En bovendien, dit mocht je niet denken met Taylor naast je. Geandro vervolgde voor de zoveelste keer zijn verhaal: “Oké, aan de slag nu, ik heb niet de hele dag de tijd.” Jezus, je kan ook overdrijven. Taylor rolde met zijn ogen naar jou. Hij raakte eventjes je hand aan, die ogenblikkelijk tintelde, en hij liep naar Alyson toe. “Wat moeten we doen?” Je keek om en zag dat die stem van Jaer afkomstig was. “We moeten met elkaar kennismaken en daarna wat over elkaar vertellen. Ik moet met jou.” Het viel je nog mee dat je stem niet haperde, normaal kon je helemaal niet goed met vreemden overweg. En al helemaal niet met dit soort appetijtelijke vreemden.