6.

*een week later*

rose pov:

ik ga nu al een week naar school en het steekt al zwaar tegen. edward volgt me overal. iedere keer als hij me wil aanspreken ren ik weg of verstop me ergens! in de lessen die ik samen heb met edward daag ik niet op. 1 keer heb ik hem gesproken in de gang. meteen begon hij met vragen te stellen! gelukkig ging toen net de bel en kon ik ontkomen. hij werkt echt op mijn zenuwen! soms wil ik hem een klap uitdelen! ik ben nu opweg naar school met veel tegenzin. oma weet niet het hele verhaal dus dwingt ze me om te gaan. ik rij de parking op en zoek een vrij plaatsje. als ik een plaatsje heb gevonden parkeer de auto en stap uit. ik sla de auto deur toe en draai me. ik schrik me rot als ik recht in de ogen van edward kijk. "jezus man je laat me schrikken!" snauw ik. "ik wil met je praten!" "ik niet met jou!" ik wil langs hem lopen maar hij gaat terug voor me staan. "laat me nou door!" zeg ik zo kalm mogelijk. "eerst praten!" "voor de tweede keer ik wil niet met je praten!" zeg ik met een lichte stem verheffing! ik duw hem aan de kant en loop langs hem. "ook niet als het over je oma gaat?" ik stop abruut met lopen. "wat is er met men oma?" vraag ik wantrouwig. "niet hier! ergens rustiger!" hij kijkt rond zich en trekt me dan mee richting het bos. hij stopt met lopen als we bij een open plek komen. hij richt zich tot mij maar zegt niks. "ga je nog zeggen wat er met mijn oma is!" zeg ik ongeduldig. hij knikt. "ze is in gevaar! 2 vampieren houden haar al een tijdje in de gaten!" "en wie zijn die vampiers?" "ella en haar vriend korneel!" "hoe weet jij dat nou?" "alice had een visioen over je oma!" "wie is alice!" "familie!" "dus je bedoelt dat mijn oma ieder moment kan worden leeggezogen door ene ella en korneel?" zeg ik in paniek! "nou zoiets ja!" zegt hij op zijn gemak. "wat doe ik hier dan nog!" roep ik. ik draai me om en loop zo snel ik kan terug naar mijn auto en cross naar huis. als ik thuis kom stap ik uit de auto en open de deur met zoveel kracht dat hij met een grote knal tegen de muur terecht komt waardoor het hele huis even beeft. "OMAA!!!" schreeuw ik in paniek. geen antwoordt. nu pas ruik de geur van 2 verschillende vampieren. ik paniekeer nu helemaal en loop vlug naar haar slaapkamer. ik wil de deur open doen maar krijg hem niet open. "oma doe die deur open!" roep ik. geen reactie. "godver!" vloek ik. ik loop een beetje naar achter en stam de deur open zoals in de films. in de kamer is het donker wat raar is want het is nu klaarlichte dag. ik doe vlug het licht aan. had ik beter niet gedaan! ik krijg tranen in mijn ogen van wat ik zie. mijn oma ligt voor haar bed op de grond. helemaal leeggezogen door die vampiers! ik loop naar haar toe en laat me naast haar om mijn knieën vallen. de tranen stromen over mijn wangen. de enige persoon die er voor me was is er niet meer! ik leg haar hoof op mijn schoot en streel over haar grijze haren. "dit kan niet! ze is niet dood! dit is gewoon een droom! ja dat is het!" zeg ik door men tranen heen. "dit is jammer genoeg geen droom" hoor ik achter me ik richt mijn gezicht naar het geluid toe. ik zie edward in de deur opening. de tranen stromen nog meer over mijn wangen. edward komt naar me toe gelopen en gaat naast me op zijn knieën zitten. "het spijt me!" ik reageer niet. hij twijfelt maar slaat dan uiteindelijk zijn armen om me heen. ik laat het toe en leg mijn gezicht op zijn borstkas. "waarom? ze was mijn alles! ze was de enige persoon die ik nog had!" hij streelt door mijn haren en troost me.


zou heel graag reacties krijgen! <3.

.