6. Why he?

Op school steeg de spanning omdat de kampioenen vandaag werden bekend gemaakt. We verzamelden ons allemaal in de Grote Zaal. Perkamentus had de Vuurbeker verplaats en die stond nu helemaal vooraan. Hij maande iedereen tot stilte. ‘We gaan beginnen met het trekken van de kampioenen. Hier komt de eerste. De kampioen van Klammfels is… Viktor Kruml!’
Viktor stapte verzekerd naar voor en verdween ergens achter de tafels door een deur.
Perkamentus trok nu de tweede kampioen. ‘De tweede kampioen komt van Beauxbatons. Hier is ze… Fleur Delacour!.’ Ook Fleur verdween door dezelfde deur. Toen was het tijd voor de kampioen van Zweinstein.
‘De derde en ook laatste kampioen is… Carlo Kannewasser!’ riep Perkamentus.
Hij klapte even in zijn handen en wou verder gaan met zijn verhaal tot plotseling de Beker nog een naam uit spuwde. Perkamentus ving het stukje papier en riep de naam: ‘Harry Potter!’
Harry stond verschrikt op en liep naar achter. Iedereen was zodanig in shock en verbaasd dat Harry’s naam uit de beker kwam.

***
Ze spraken nu al niet meer over het feit dat Harry ook was gekozen. Hij moest gewoon meedoen, zo waren de regels. Dus waren Ron en Hermelien hem aan het helpen voorbereiden. En Ginny was weg met haar vriendje dus ik en Loena liepen doelloos door het kasteel. We verveelden ons. Tot we opeens een stem hoorde die ons riep.
‘Feke, Loena, kom eens binnen.’ Het was professor Dolleman die ons riep. De rare professor van Verweer tegen de zwarte Kunsten. We gehoorzaamden en gingen naar zijn kamer. Hij babbelde een tijdje met ons over onze sterke kanten. Hij vroeg waar we goed in waren.
‘Ik vind het leuk om dinge te ontdekken.’ antwoorde Loena.
‘En ik kan wel een beetje zwerbal, als jager.’ zei ik wat verlegen.
Hij knikte eens blij en zei ons dat het belangrijk was om onze kwaliteiten te kennen.
‘Je zou aan Potter eens moeten zeggen dat hij de zijne moet kennen. Dat zou hem helpen met die eerste opdracht.’
Maar niemand wist wat de eerste opdracht inhield. En die was al binnen een week. Harry was zich aan het voorbereiden, maar hij wist niet op wat hij specifiek moest oefenen. En nu kwam Dolleman ons zomaar zeggen dat hij moest oefenen op zijn kwaliteiten. Ik dacht na; waar was Harry goed in? Vliegen! Natuurlijk. Ik bedankte de professor en trok Loena mee opzoek naar Harry en de rest. We hoopten ze in de bib te vinden.

We ontmoeten ze dan in de bib. Ik vertelde hem dat hij zich moest concentreren op het vliegen. Maar Hermelien zei dat ze geen bezems mochten meenemen op het veld.
‘Nee, maar je mag wel je toverstok meenemen, toch?’ zei ik:’ dus, je tovert gewoon je bezem tevoorschijn met accio!’
Harry bedankte me en ging verder oefenen op het gebruik van die spreuk. Ik hoopte dat hij nu niet voor niets oefende op die spreuk. Een beetje bang ging ik terug naar de leerlingenkamer om een brief te schrijven naar mijn ouders om te vertellen hoe het hier was.