4. Let’s start!

Een beetje slaperig stapte ik uit de trein. Maar mijn vermoeidheid was meteen over toen ik in de verte het kasteel zag staan. Ginny nam me bij mijn hand en trok me mee naar een koets die getrokken werd door niets. We stapten in en werden vergezeld door Loena. Na een aantal minuten kwam het hele kasteel in zicht. Ik moest moeite doen om mijn mond toe te houden. We liepen door de grote poorten door richting een andere deur. Ik keek rond. Dit was geweldig. Het plafond was hetzelfde als de lucht buiten. ‘Dit is de Grote Zaal,’ zei Ginny.
‘Al degene die gesorteerd moeten worden gaan hier in een rij staan!’ riep iemand plots.
Ik voegde me bij de rij en wachtte tot mijn naam werd geroepen.
‘Dufour Feke,’ riep de dame.
Met trillende benen ging ik naar voor. Ik zette me op het krukje en kreeg een oude hoed op mijn hoofd. De rand van de hoed zakte tot over mijn ogen. Plots hoorde ik een stemmetje. ‘Waar zou ik jou indelen? Je bent slim genoeg voor Ravenklauw en moedig genoeg voor Griffoendor. Hmm, het wordt… Griffoendor!’ Dat laatste werd geroepen door de hele zaal. Ik zette de hoed af en ging door naar de tafel die aan het klappen was. Ik plofte me neer naast een glunderende Ginny.

Na het sorteren hield Perkamentus nog een speech en toen verscheen er zoveel eten. Pas nadat ik al het eten zag, besefte ik dat ik enorm veel honger had. Ik nam van alles wat. En na het eten viel ik al bijna in slaap aan de tafel.
We volgden de klassenoudsten naar de leerlingenkamer. Iedereen moest door een portretgat. De leerlingenkamer was gezellig, overal stonden zetels of tafeltjes en er was een aangename warmte die verspreid werd door het haardvuur. Maar het enige waar ik nu naar verlangde was een lekker knus bed. Ik volgde Ginny naar onze slaapzaal. We kozen onze bedden uit waar de hutkoffers al klaarstonden. Ik nam mijn pyjama uit mijn koffer en trok hem aan. Morgen zou ik wel alles uitpakken. Nu wou ik enkel slapen.
Voldaan stapte ik in het hemelbed. Eindelijk was ik waar ik thuishoorde, Zweinstein was mijn tweede thuis. Ik verheugde me op de volgende dag en voor ik het wist sliep ik al vast. Ik hoorde zelfs niet dat Ginny me slaapwel wenste.