3. Omg, I like it..

Ik werd de volgende morgen al vroeg gewekt door mijn moeder. Ze stond naast mijn bed en deed de gordijnen open. ‘Feke, opstaan! Je gaat vandaag naar Zweinstein.’
Meteen sprong ik uit mijn bed en trok mijn kleren aan. Mijn moeder was inmiddels al uit mijn kamer verdwenen. Toen ik me had aangekleed en mijn haar had gedaan ging ik nog eens naar het portret van opa. Hij wenste me veel geluk, en ik bedankte hem. Ergens deed het pijn dat hij het niet echt zou kunnen meemaken dat ik naar Zweinstein ging.

Toen ik beneden aankwam zat mijn vader nog aan de tafel. ‘Papa, moet jij niet gaan werken vandaag?’
‘Nee, ik moet vandaag mijn dochter gaan uitwuiven aan het station.’ antwoorde hij.
Ik glimlachte, vandaag was het zover. We gingen naar het station. Mijn moeder nam me mee en ik duwde mijn karretje met alle bagage verder. ‘Waar staat mijn trein?’ vroeg ik aan mijn ouders.
Ze lachten allebei eens. ‘Op perron 9 ¾. ‘ antwoorde mijn vader geheimzinnig.
Ik trok een verbaasd gezicht, hoe kon dat nu. Opeens trok mijn moeder aan mijn arm en fluisterde: ‘ je moet met je karretje tegen die muur aanlopen. Wij volgen wel.’
Een beetje bang deed ik wat mijn moeder zei. Ik sloot mijn ogen van de schrik. Maar ik liep niet tegen de muur aan. Nee, in plaats daarvan stond ik op een overvol perron. En voor mijn neus stond er een knalrode trein. De Zweinsteinexpress.

Mijn moeder en vader gaven me een knuffel. ‘Let goed op dat je niet in de problemen komt, lieverd’ fluisterde mijn moeder in mijn oor. En na dat te hebben gezegd toeterde de trein als teken dat iedereen op moest stappen. Ik stapte op de trein en zocht een lege coupé. Toen ik die had gevonden ging ik zitten en genoot van het uitzicht. Ik zwaaide nog een laatste keer naar mijn ouders en de trein vertrok.

Na een paar minuten werd er op de deur geklopt. Een meisje met vuurrood haar deed de deur open. ‘Hallo, ik ben Ginny. Zou ik en mijn vriendin, Loena, hier mogen komen zitten? Alles is al vol.’
‘Ja, natuurlijk. Ik ben Feke trouwens.’
‘In welk jaar zit jij?’ vroeg Loena.
‘Ik ga nu naar het derde jaar. Maar ik ga pas voor het eerst naar Zweinstein.’ antwoorde ik een beetje verlegen.
‘Wij zitten ook in het derde. Ik hoor bij Griffoendor en Loena bij Ravenklauw. Wij leiden je wel rond!’ zei Ginny.
Ik vond haar meteen aardig. Ze vertelde over haar broers en over de avonturen op Zweinstein. Ook haar vrienden kwamen aan bod. Ze beloofde me meteen voor te stellen. Ze zei dat ze hoopte dat ik bij Griffoendor kwam. Maar Loena lachte en wist al zeker dat ik bij Ravenklauw hoorde.
Zo praatte we nog een hele tijd door totdat het buiten al donker werd. De hemel werd blauw, paars en de zon zakte steeds verder achter de bomen. In de verte zag ik al lichtjes branden. Zweinstein!
Ik werd nu wel moe en hongerig en hoopte om er snel te zijn.