Jaar 1: geheim

Een aantal weken gingen voorbij.Ze deden rustig hun huiswerk en gingen naar hun lessen.Zelfs af en toe speelde ze een potje zwerkbal.Uiteraard zonder het medeweten van leerkrachten of andere leerlingen.Ze deelde hun leven met elkaar en begonnen elkaar goed te kennen.
Alles ging goed, ze hadden zelf een nieuwe vriendin in hun groep.Een derde jaars genaamd Chelsie Malfoy.Ze was een nichtje van Cathleen haar neefje,Draco Malfoy.
Er waren echter wel andere dingen aan de hand op Zweinstein.Er werden leerlingen gewond en soms zelf een beetje mentaal geraakt terug gevonden.
Er was er zelfs eentje bij die naar St.Holisto moest,omdat ze een grote schok had gehad.Niemand had echetr gezien wie hen dit aandeed.
Maar telkens als het onderwerp ter spraken kwam in de groep,werd er een iemand verdacht stil.Cathleen,leek vaak geschrokken door eht nieuws en zei er nooit iets op.De meeste van hun groepje waren daar echter verbaasd over.Ze leek altijd zo koel en kil onder slecht nieuws.
Sanny liet het er echter niet bij en wilde weten wie die aanvallen pleegde en waarom er geen zwadderaars werden aangevallen.Ze wilde deze persoon namelijk ontmoeten en zelf meedoen.
Op een avond liepen ze met vier door de gang.Mendel, Nathalie,Sanny en Ella.
Chelsie moest oefenen voor een paar spreuken voor spreuken en bezweringen.Ze hadden geen idee waar Cathleen was.
Ze waren aan het praten voer de lessen van die dag.Ze hadden allemaal al direct een haat voor Verweer tegen de zwarte kunsten gekregen.Ze vonden het belachelijk dat ze zich tegen hun eigen spreuken moesten leren beschermen.
Ze kwamen achter een hoek vandaan en zagen een lichtflits.
“Wat gebeurt daar?” vroeg Mendel.
“Geen idee,laten we gaan kijken.” Nathalie liep in de richting avn de lichtflits.
“En misschien kunnen we wat meer of gewoon schade aanrichten.”Sanny ging achter Nathalie aan.En Ella haalde haar schouders op en volgde ook.
“Wacht even.” Mendel liep hen achterna en haalden nath al snel in.
Ze kwamen dichter bij en zagen een persoon in een zwarte mantel over een leerling gebogen staan.
“Heb je je lesje nu geleerd?” De stem was zo zacht dat het bijna niet te verstaan was.De leerling kreunde en trok zen armen over zen borst.
Mendel stopte een stukje van de twee personen vandaan.
“hey wat gebeurt hier?”
De gedaante in de mantel keek op.”Moei je er niet mee!”
“Ik denk dat we dat wel doen.” Nathalie sloeg haar aren over elkaar,niet om streng te kijken maar op het kriebelent gevoel in ahar borst weg te krijgen.Ze widle eigenlijl beginnen lachen emt de jonge die verkralot van de zeer op de grond lach.
Sanny keek bijna bloedorstig naar het taferaal en Ella stond er maar wat op te kijken.
“Doe je kap eens ...” Mendel deed een stap naar de gedaante toe.
“Nee...” Plotsling draaide persoon in de mante zich om en ging ervandoor.Mendel ging er achter aan, terwijl de andere bij de gemartelde leerling achterbeven.
Sanny boog zich over eht lichaam heen trok ahar toverstok.
“Wat ben je van plan Sanny?” Ella kwam dichter bij en keek ahar aan.
“Verder gaan waar wij,wie het ook is,hebben onderbroken.” Bij deze woorden van Sanny kreeg Nathalie een gemene blik in haar ogen.Alle drie trokken ze hun toverstok net op het moment dat Anderling kwam aanlopen.
“Wat doen julie zo laat nog op de gang?” Ze zag het lichaam van de jongen en keek toen naar de drie meisje met hun toverstokken gereed in hun handen.
“Meekomen,alledrie!”

Ondertussen zette Mendel de achtervolging voort.De persoon die hij achterna zat was snel en behendig,maar Mendel was sneller en haalde haar stukje bij beetje in.De persoon verdween in een geheime gang en hij ging er achter aan.Hij haalde de persoon in en duwde die tegen de muur van de gang.Mendel pakte de polsen stevig beet en duwde die emt zijn eigenhanden tege de muur.De kap van de mantel gleed weg.
Mende keek recht in eht gezicht van de persoon.
“Cathleen?”
Cathleen keek hem recht in de ogen.
“Val jij al die leerlingen aan?”
Ze knikte. “Mijn moeder is bellatrix Zwarts en mijn voorbeeld,want dacht je anders? Dat ik braaf ging zitten rondkijken tot het einde van men school carriere?”
Hij schudde zijn hoofd. “Ik had het moeten weten.” Hij liet haar polsen los en ging zachtjes met zen hand over haar wang.
“Cathleen,je bent een sterke en slimme heks,maar zoiets meot je neit voor me achter houden.”
“En waarom dan niet,ik heb het recht op geheimen.”
“Omdat ik,wat je ook doet,achter je staat.”
Hij duwde met zijn hand haar gezicht naar hem toe en kuste haar zachtjes op haar lippen.Zij sloeg haar armen om zen nek en zo stonden ze daar.Tegen de muur in ene innige omarming.