Chapter 2

Toen we binnen waren kwam er meteen een vrouw op mij en Hermelien af. Ze had ook rood haar net als meneer Wemel. “Hermelien en Junelle wat leuk dat jullie er zijn meiden” zei ze met een glimlach. Achter haar zaten er nog 3 kinderen met rood haar. Ik zag dat er een tweeling op me afkwam lopen “Hoi ik ben Fred en dit is George” en hij wees naar zijn broer. “Hoi ik ben Junelle en ik zal meteen eerlijk zijn ik weet nu al niet meer wie wie is?” zei ik en de jongens beginnen al met lachen en ik keek ze een beetje verward aan. “O dat geeft niet je bent niet de eerste” “Gelukkig maar” zei ik met een glimlach. Meteen kwam er een meisje een jaar jonger denk ik. Ze duwde de jongens weg en stelde zich voor “Hoi, ik ben Ginny het zusje van hun” en ze wees naar de tweeling en Ron “en dan heb ik nog 3 broers maar die zijn nu niet thuis”. Oke wow hoeveel kinderen hadden ze wel niet dacht ik bij mezelf. “Hoi, ik ben Junelle” zei ik al voor de derde keer vandaag. Ginny wou blijkbaar net wat vragen, maar toen riep mevrouw Wemel ons al voor het avond eten. Hermelien en ik waren een beetje laat gekomen. Aan tafel ging ik naast Hermelien zitten naast mij zat Harry en naast Hermelien zat Ron. We begonnen met eten maar toen ik wou beginnen merkte ik dat er best een verschil was, ik bedoel ik moest altijd netjes eten bijvoorbeeld bij dinertjes van mijn ouders had ik het al geleerd van jongs af aan. Maar ik begon toch maar met mijn eten.