OO8. Breakfast.

Door de heerlijke warmte van het water was al het verdriet van gisteren van me afgespoeld. Ik plukte mijn kleding van de grond waar ik ze had gedumpt en trok ze aan. Mijn moeder had geen goede kleding smaak en had een blouse en een broek gepakt die totaal niet bij elkaar paste. Ik bestede er verder niet zoveel aandacht aan trok me verder aan. Ik stak mijn arm in mijn broekspijp om te controleren of er nog een sok en zat. En trok toen de broek aan. Terwijl ik deze over mijn heupen trok voelde ik iets hards in mijn linkerzak zitten. Ik ging erover heen met mijn hand en voelde dat er twee dingen in zaten. Ik stak snel mijn hand in mijn zak en zo snel als ik hem erin had gestoken trok ik ook weer mijn hand uit mijn broekzak. Ik had een klein hartje gevoeld met een kettinkje eraan en iets anders hards wat ik niet thuis kon brengen. Was ik dan toch niet gek geworden? Ik was nu voorbereid op wat er uit mijn zak zou komen. Ik stak mij hand nog een keer in mijn zak en trok aan het kettinkje. Ook pakte in het andere voorwerp wat in mijn zak zat en bekeek het goed het was een steen. En niet zomaar een steen het was een lichtgroene serpentijn. Dit wist ik heel goed want op mijn gitaar had precies zo’n steen gezeten alleen was ik die kwijt geraakt op een of andere manier. Ik bekeek de steen heel goed en probeerde me te herinneren wat deze ook alweer voor kracht had. Volgens mij was deze steen bedoeld om zwarte krachten tegen te gaan en als helende steen bij slangenbeten. Ik deed de steen voorzichtig terug in mijn broekzak zodat ik deze niet zou verliezen. Ik deed snel mijn rist en de knoop dicht en liep toen regelrecht naar mijn kamer. Er was maar een ding wat ik op dit moment wilde weten en dat was, paste deze steen in het lege stuk op mijn gitaar. Ik ritste de gitaartas open en pakte voorzichtig mijn kostbaarste bezit eruit. Ik keek nog eens goed naar mijn gitaar en pakte ook de steen uit mijn broekzak en stopte het kettinkje met het hartje eraan weer terug in mijn zak. Op dit moment wilde ik even niks wat me kon belemmeren om mijn hals hebben hangen. Snel zocht ik het gat op mijn gitaar en stopte de steen erin. Ik dacht als deze gaat passen dan heb ik geluk. Mijn mond viel open van verbazing toen ik de steen er zonder enige moeite of tegenstribbeling in het lege vakje duwde. Het paste precies. Op dat moment voelde ik iets kloppen in mijn zak het werd warm en begon nu zelf een beetje pijn te doen. ‘Auw’ zei ik. Zeker weer een spier verrekt. Ik tilde mijn been op om uit deze ongemakkelijke houding te ontsnappen en wreef over mijn been waar het pijn deed. Ik voelde een gloeiend hete waas over mijn vingers gaan. Ik schrok dat kon toch niet. Was het kettinkje dat ding dat mij nu pijn deed ik pakte mij handdoek en pakte het kettinkje uit mijn broekzak maar op het moment dat ik de ketting uit mijn broekzak haalde was het niet warm meer. Het was ijs en ijs koud geworden. Ik pakte het vast in mijn handen en voelde dat ik verstijfde. Ik kreeg een vreemde waas voor mijn ogen en zag toen niks meer behalve een klein lichtpuntje waar het hartje in mijn hand lag.