73. Pfff, hehee!

Je keek Taylor lachend aan. “Wij kennen elkaar al.” Zei hij, terwijl hij je hand beetpakte en over de handpalm streelde. “Hé, tortelduifjes.” Jullie schrokken en je keek recht in het gezicht van Geandro. Je voelde hoe iedereen naar je keek, maar dat deed je niet zoveel. Alleen die ene blik van Geandro, die meteen al liet zien dat hij je niet mocht. Je kreeg een rood hoofd. Dit begon al goed. “Als jullie de hele tijd zo gaan doen kan ik jullie altijd nog wegsturen. Ik weet wel dat jij de hoofdrol speelt,” daarbij wees hij waarschuwend met zijn vinger in jouw richting, “maar zelfs hoofdrollen kunnen we hier zonder enkel medelijden uitgooien. Ene Deveney zou het graag overnemen.” Bij het horen van die naam maakte je maag een gevaarlijk sprongetje. Maar niet op de positieve manier. “Sorry.” Mompelde je. Gelukkig had Geandro zijn blik al op iets anders gevestigd. “Zoals ik al zei, jullie gaan kennismaken. En dat op een heel aparte manier. Jullie…” BAM! Een deur sloeg keihard open en een klein meisje met een knalrood hoofd kwam binnenrennen. Ze had zich zo te zien nogal gehaast. “Het spijt me!” Riep ze smekend, toen ze Geandro zag. “Maar ik zat vast in het verkeer.” Ze kwam dichterbij en je zag dat ze een pruillipje trok naar Geandro. “Pff nou, ok dan. Omdat jij het bent, Charlene.” Charlenes gezicht klaarde op. “Dankje, Gee!” Oh, fijn, ze kenden elkaar. Je bekeek het meisje eens goed. Ooh, wat was jij jaloers op die zwarte lokken van haar! Je had niet lang de tijd om haar te bestuderen, want Geandro bulderde alweer verder. “Jullie zijn ingedeeld in tweetallen. Zometeen moeten jullie iets over elkaar vertellen.” Je rolde met je ogen. Dit leek school wel. Kennismaken op deze manier had je geloof ik niet meer gedaan sinds de kleuterklas. Ach ja, Geandro zal er wel weer verstand van hebben. Er klonken mompelende geluiden. Geandro nam een lijstje uit zijn grote zwartleren tas. Hij noemde wat namen op. Je kreunde toen je Taylors naam met die van Alyson hoorde. Taylor haalde zijn schouders naar je op. “Jij,” Geandro wees op jou, “jij moet met Jaer. Maar hij is er zo te zien nog niet, dus wacht maar even.” Ze hadden het blijkbaar goed uitgezocht, want jullie waren precies met zijn veertienen, waarvan tien meisjes en vier jongens. “Ah, daar zul je hem hebben.” Geandro gebaarde naar de deur en iedereen keek weer tegelijk om. Daar kwam Jaer binnenlopen…