3.

Ik liep terug naar huis. Ik was diep in mijn gedachten toen ik tegen iemand opliep.’Auw, moest dat nu’ zei een vrouwelijke stem. Ik schrok op en viel ook op de grond. Ik keek omhoog en zag de meest mooie vrouw die ik ooit in mijn leven had gezien. ‘pardon mevrouw, het was niet de bedoeling van me’. Ik zag dat ze me aanstaarde. ‘Oh, uhm maakt niets uit ongelukken gebeuren’ zei ze met een lichte hapering in haar stem. Snel stond ik op en hielp haar overeind te komen. ‘hier pak mijn hand maar’ zei ik. Ze pakte mijn hand vast. Toen ik haar hand aanraakte voelde ik een lichte schok door mijn hand gaan. Ik denk dat zij het ook voelde want ze trok snel haar hand terug en kwam daarom weer op de grond terecht. ‘Sorry, gaat het wel’ ze lacht en ik hielp haar weer met opstaan. Toen ze eenmaal stond verkrampte haar gezicht. ‘Wat is er, vroeg ik een beetje bezorgd aan haar’. ‘Ik denk dat ik mijn enkel verstuikt heb’. De tranen stonden haar ik d’r ogen. ‘Kom maar ff mee met mij dan leg ik er wel een ice pack op’. ‘Kom maar op mijn rug ik draag je wel dit gaat zo niet, als je niet kunt lopen’. Ik bukte en nam haar bij me achter op de rug. ‘Dankjewel, dat je dit voor me doet.’