4. My enemy

Ik was blij dat ik weer naar huis mocht, op school kreeg ik alleen wel rare reacties. Ik trok me er niet zo veel van aan en negeerde het totdat ik het niet meer kon negeren...

'Zo dus jij denkt dat je knap bent zeker?' Ik draai me om en ik kijk recht in het arrogante gezicht van Adriana. Ik zei niks terug en liep door. 'HEE HALLO, ik praat tegen jou hoor, zielig kind!' Op dat moment werd het me te veel, dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Al sinds ik weer terug ben in Spanje en ik bij haar in de klas zit pest ze me en zet ze me voor gek. Ik draai om en geef haar een stomp in haar maag. Ze buigt voorover maar gaat al gauw weer rechtop staan en vliegt me naar mijn hals. Ik val achterover en ze beukt met haar vuist in mijn gezicht. Ik sloeg mijn armen voor mijn gezicht maar het was al te laat. Bloed stroomt langs mijn lippen over mijn kin op de grond. Als ik op sta zie ik Adriana nog lachend weg rennen met haar vriendin. Ik vechtte tegen mijn tranen, ik rende zo snel als ik kon over de stoep met mijn hand voor mijn mond. Ik keek natuurlijk helemaal niet goed waar ik liep en mensen keken me raar aan, maar het maakte me niets uit, ik wil gewoon zo snel mogelijk naar huis! Ik krijg nog een stoot tegen mijn hoofd en val achterover. Ik keek omhoog maar ik zag enkel een hand die naar me rijkte. ik pakte de hand en toen ik rechtop stond keek ik weer in die blauwe ogen van hem.. 'Wat heb je gedaan?' Hij keek heel geschokt. Ik probeerde zoveel mogelijk tranen weg te vegen. 'Niks.. ik heb gewoon een bloedneus, ik ben op weg naar huis.' hij heeft een trainingspak aan en een sporttas om zijn schouder. 'Kom mee, dan kun je je even opfrissen.' Hij pakte mijn hand en we liepen naar wat zijn huis bleek te zijn niet zo ver van waar we tegen elkaar botste. Ik durfde niks te zeggen, ik voel een raar gevoel in mijn buik. Hij laat mijn hand los en pakt zijn sleutel. 'Kom er in.' ik stapte naar binnen en het viel me gelijk op hoe netjes het was voor een woning van een man. Hij pakte snel een doekje en geeft het aan mij, hij kleurt gelijk rood als ik hem onder mijn neus houd. 'Wil je iets te drinken?' vraagt Gerard en hij zet zijn tas neer. 'Nee bedankt..' zei ik een beetje verlegen. 'Ik bijt niet hoor.' hij lachte naar me en ik schaamde me een beetje want ik dacht gelijk dat hij me uitlachte. 'Nee dat zal wel.' zei ik beledigd. Hij vloog op me af en kietelde me. Ik rende snel weg voordat heel zijn huis onder het bloed zit. 'Hee mooie WITTE banken heb je.' ik hang half met mijn gezicht er boven. 'NEEE.' Hij tackelde me en we liggen uiteindelijk toch samen op de bank. Het bloeden is inmiddels gestopt. Hij staarde naar me, hij keek heel serieus, het was gewoon eng. Iets in zijn blik brak even en hij ging snel rechtop zitten. 'Ik ga even wat drinken pakken.' hij loopt naar de keuken en ik betrap mezelf op het kijken naar zijn overheerlijke achterkantje .